stixoi.info: Είμαστε εδώ

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Είμαστε εδώ

[align=center]Τα βήματα σύρθηκαν μυστηριακά στο διάδρομο
αφήνοντας το άρωμα της ζέσης

Είχαν περάσει πολλά χρόνια
όταν η πληγή έκλεισε στο αναφιλητό

Οι κυρίαρχοι ένιωθαν την πνιγηρή ατμόσφαιρα
απλώνονταν πανδημικά
αυτό λειτουργούσε ως λύτρωση στην αφωνία

Τα βλέμματα τυλίχτηκαν στο σύννεφο της λήθης
είχε περάσει πολύς καιρός
οι υπομονές ξοδεύτηκαν στην αδιαφορία

Επιστρέψαμε στην αρχή των γεγονότων
μάρτυρες θυελλών που παρέσερναν την αγωνία
έδειχναν το μέτρο της ανθρώπινης αντοχής

Οι ζωές αναλώθηκαν σε φευγαλέες ματιές
σαν κάποιος να όριζε το πεπερασμένο των αισθημάτων

Το κύμα έσπασε στο σημείο που ο λαιμός συναντάει το στέρνο
παραλίγο να πνίξει τη δύναμη της φωνής

Αυτή είχε προλάβει να δώσει την ικμάδα της
μετέφερε για μια ακόμη φορά το μήνυμα:
Είμαστε εδώ, δεν αποχωρήσαμε![/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

monajia 20-03-2011 @ 04:21	Είμαστε εδώ, δεν αποχωρήσαμε! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
στίχος 20-03-2011 @ 06:33	όταν η πληγή έκλεισε στο αναφιλητό Είμαστε εδώ, δεν αποχωρήσαμε! ........!!!! εύγε........
... άρα υπάρχω 20-03-2011 @ 08:02	Ήμασταν πάλι στην αρχή των γεγονότων κι ο χρόνος εσυνόδευε το ξόδι των ερώτων Τα βλέμματα τυλίχτηκαν στο σύννεφο της λήθης οι υπομονές ξοδεύτηκαν σ' όσα ζωή μου αρνήθεις και πάλι χνάρια ακολουθώ -μα οι άνθρωποι που πήγαν;- τόσους αγώνες... μάτωσαν... ξεχάστηκαν... και φύγαν μα της ζωής τους η ηχώ ορίζει όσα ζήσανε κι όσοι ακούν: είναι εδώ και δεν αποχωρήσανε. Δεν έλυσα τον ωραίο γρίφο σου... αλλά με κάποιο τρόπο... είμαι εδώ... Καλησπέρα Γιάννη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο