| Ήταν μια φορά κι έναν καιρό
σ'ένα κόσμο μαγικό
τότε που νεράϊδες πετούσαν
και τα λουλούδια μιλούσαν
ένα χωριό παραμυθένιο
λες κι από όνειρο βγαλμένο
με σπίτια όλα χάρη που και κάστρα τα ζηλεύαν
και τοπία ονειρικά που όλους τους μαγεύαν
Εκεί μεγάλωσε λοιπόν ο Πρίγκηπας, ο ήρωάς μας
παιδί καλό με αρχοντιά,
ο παλληκαράς μας
Με τ'άλογο σεργιάνιζε και
θαύμαζε τη φύση
ώσπου αγνάντεψε κοπέλα λυγερή
σαν κυπαρίσσι
Στεκόταν κάτω στο χώμα
στην ακροποταμιά
χάϊδευε το νερό κι άνεμος της βούρτσιζε τα μαλλιά
Τραγουδούσε ένα σκοπό, ένα τραγούδι θλιβερό
ο Πρίγκηπας δεν το ξέχασε αλλά το 'βαλε στο μυαλό
Ο άνεμος σηκώθηκε απαλά και τα νερά ιρίδισαν
κι η μοίρα άρχισε το παιχνίδι και αισθήματα αγάπης ξεκίνησαν
Ο Πρίγκηπας κι η Νεράϊδα τα λέγανε κάθε μέρα
κι όλους τους άλλους τους κάνανε πέρα
Στο δάσος η Νεράϊδα έκανε όνειρα πολλά
και στο χωριό ο Πρίγκηπας δούλευε γι'αυτούς σκληρά
Στις μέρες που περνούσαν τον χρόνο σταματούσαν
Ο Πρίγκηπας της τραγουδούσε το θλιβερό σκοπό
κι η Νεράϊδα πήγαινε και ζούσαν έρωτα κρυφό
Μα αλοίμονο η Νεράϊδα είχε μεγάλο εχθρό
έναν κακό άνθρωπο που της τον 'ταξαν γι'αρραβωνιαστικό
Τότε η μοίρα άφησε τα παιχνίδια
κι έπιασε ινία σκληρά
κι οι δικοί της το'μάθαν και της έκοψαν τα φτερά
Η αγάπη τους όμως έμελλε να'ναι πιο δυνατή
που στο διάβα της όλα τα σκορπάει
και τίποτε δεν την κρατεί
Έφυγε ο Πρίγκηπας με την Νεράϊδα μαζί
να πάνε σ'άλλου κόσμου άκρη
μάτι κανένα να μην τους δει
Ο άνεμος ξεσηκώθηκε
και τα δέντρα συνωμοτούσαν
όλη η φύση ήταν κοντά τους
του βοηθούσαν
Στην μοίρα δεν άρεσε αυτό
που ξαμόλησε πίσω τους
άγριο κυνηγητό
Ήρθε ο αρραβωνιάρης με φθόνο φοβερό
έχοντας τον εαυτό του τον μόνο τιμωρό
Τους βρήκε, τους εντόπισε
κι έτρεχε γοργά,
να πάρει στα χέρια του τιμωρία βαριά
Σημάδεψε κι άφησε το βέλος
τα στοιχειά σταμάτησαν
προβλέποντας το τέλος..
Τ'άλογο έπεσε χάμω
και αυτοί αγκαλιασμένοι
ούτε ο θάνατος ήθελε
να'ναι χωρισμένοι..
Η φύση όμως δεν πρόλαβε
τους δύο νέους να θρηνήσει
ο ουρανός δεν ήθελε μ'αδικία να μαυρίσει
Δύο ψυχούλες πέταξαν στο ουράνιο γαλάζιο εκεί ψηλά
σαν άστρα μείνανε στον ουρανό
φώτα λαμπερά
Ζήσανε εκεί ευτυχισμένοι
και πάντα ενωμένοι
σαν πρίγκηπες τ'ουρανού
ενός κόσμου καλύτερου και μακρινού
Από τότε πέρασε πολύς καιρός και χρόνια πολλά
ο κόσμος άλλαξε, δεν ήταν όπως παλιά
όλα χάλασαν και το γλυκό το παραμύθι είχε μαραθεί
με ψεύτικες αγάπες & πολέμους είχε αντικατασταθεί
Η μοίρα μαλάκωσε και δεν ήθελε η μαγεία
του αλλοτινού εκείνου κόσμου να χαθεί
Κατέβασε τ'άστρα απ'τον ουρανό
αυτά΄που κάποτε είχε αδικήσει
για να ξαναφέρουν πίσω την μαγεία
που ο κόσμος είχε λησμονήσει
Να ξαναζήσουν την ιστορία τους από την αρχή
να ξαναβρούν την ευτυχία τους στη γη
μέχρι να ξαναπάρουν την θέση τους στον ουρανό
και να κλείσει το παραμύθι με αιώνιο θαύμα μαγικό !
Το θαύμα αυτό είμαστε εσύ & εγώ !
που η μοίρα η καλή
μας επέλεξε να είμαστε μαζί !
Ας ζήσουμε το παραμύθι μας
πάντα ευτυχισμένοι
με αιώνια αγάπη
πάντα ενωμένοι !
Να ζήσουμε εμείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα
να θυμούνται την αγάπη μας στου κόσμου τα ύστερα !!!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|