Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στημόνι και υφάδι
 Μια μεγάλη γελαστή καλημέρα!
 
Στημόνι και υφάδι

Δυο περιστέρια που πετάξανε μακριά
πήραν μαζί τους όση πίκρα έχω νοιώσει
δεν ξαναγύρισαν ποτέ πίσω ξανά
γι αυτό η αγάπη μου ποτέ δε θα τελειώσει

Έρχεται μόνο κάποια αδύναμη στιγμή
ένα παράπονο που στάζει μ’ ένα δάκρυ
σμίγει στα χείλη μου μαζί μ’ ένα γιατί
μα το στεγνώνει η ελπίδα κι η αγάπη

Όλα τριγύρω, μου μιλάνε σιωπηλά
το παρελθόν σε κάθε βήμα, μου θυμίζουν
ήλιους ζεστούς μες του χειμώνα την καρδιά
σε καλοκαίρια δροσερά να με γυρίζουν

Κι αν η καρδιά κάποιες φορές κλείνει το φως
το αύριο υφαίνει στα κρυφά μες στο σκοτάδι
μες το παρόν βάζει και λίγο παρελθόν
τις αναμνήσεις για στημόνι και υφάδι

Κα Τερίνη.
22.3.11





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μονόλογοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω!
 
kapnosa-v-ainigma
23-03-2011 @ 02:29
::love.:: Έρχεται μόνο κάποια αδύναμη στιγμή
ένα παράπονο που στάζει μ’ ένα δάκρυ
σμίγει στα χείλη μου μαζί μ’ ένα γιατί
μα το στεγνώνει η ελπίδα κι η αγάπη!!! Καλή σου μέρα Σουπερ Κατερινα!!!!! ::up.::
gk_giotaki
23-03-2011 @ 02:44
Κι αν η καρδιά κάποιες φορές κλείνει το φως
το αύριο υφαίνει στα κρυφά μες στο σκοτάδι
μες το παρόν βάζει και λίγο παρελθόν
τις αναμνήσεις για στημόνι και υφάδι

Υπέροχο!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
23-03-2011 @ 02:47
::up.:: ::up.:: ::up.::
ωραίο από την αρχή μέχρι το τέλος
μπράβο................................................
monajia
23-03-2011 @ 02:54
Κι αν η καρδιά κάποιες φορές κλείνει το φως
το αύριο υφαίνει στα κρυφά μες στο σκοτάδι
μες το παρόν βάζει και λίγο παρελθόν
τις αναμνήσεις για στημόνι και υφάδι

::love.:: ::love.:: ::love.::
Γιάννης Ποταμιάνος
23-03-2011 @ 03:28
Δυο περιστέρια που πετάξανε μακριά
πήραν μαζί τους όση πίκρα έχω νοιώσει
δεν ξαναγύρισαν ποτέ πίσω ξανά
γι αυτό η αγάπη μου ποτέ δε θα τελειώσει

Πολύ όμορφο
Καλημέρα Κατερίνη
::yes.:: ::yes.::
pantelidis
23-03-2011 @ 04:15
.

Παρα πολύ καλό !!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::theos.::
στίχος
23-03-2011 @ 06:53

::hug.:: ::love.:: ::angel.:: .........ωραίο..........!!!!
Τσαλαπετεινός
23-03-2011 @ 09:51
!!!!!!!!!!!Καλό απόγευμα Κατερίνα!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-03-2011 @ 10:49
Τέλειο.
Να 'σαι καλά.
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο