| |
Σε ακουσα,σε ειδα
μες την γαλαζια ξαστερια,
στα γυρω δεν σε ζητησα,
δεν σου εστησα καρτερι
επεφτε η σκωτεινια
δεν εφφεγε το αστερι
Μερες του Δεκεμβρη
γυριζουν πισω
στις οχθες του μυαλου
Ξεσπουσε σαν ποταμι φιδισιο
η φλεβα του χεριου
Αφησα τα λογια στο νησι
συνηθεια καταντησαν και εκεινα
και τραβηξα,βρηκα αφορμη
μοναχος στην Αθηνα
στον κοσμο σου μεσα
θα κρυφτω..
πιασμενος στου ποθου
την παγιδα και αν δεν μπορω
να σου μιλω να σε κοιτω στην
νεα που η αγαπη μου εδωσε
Πατριδα
Μες την ψυχη θα σε κρατω
μες του ονειρου μου ελπιδα
ΑΝΤΗΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
