| Ανάμεσα σε δαχτυλίδια καπνού
και στη φουρτουνιασμένη γη
της καθημερινής μου χλεύης,
σα βαρκούλα γέρνει το μυαλό μου
πότε από ΄δω, πότε απ΄εκεί
αποτυπώνοντας σ΄ ένα άψυχο χαρτί
τις αφρισμένες μου διαθλάσεις.
Και να, έτσι απρόσμενα,
τούτο ΄δω το κομμάτι χαρτί
που έχω μπροστά μου
και μουτζουρώνω
με τη μολυβένια μου ψυχή
ζωντανεύει τις λέξεις
που ξεπηδούν από μέσα της,
ξετυλίγοντας το σάβανό του,
αρχίζοντας να κελαηδά ουράνια,
θυμίζοντάς μου πως
είμαι ακόμα ζωντανός,
θυμίζοντάς μου πως
αρκεί ένα μικρό κομμάτι χαρτί
για να με ταξιδέψει
ως τα πέρατα του κόσμου
όπως η χάρτινη βαρκούλα
της παιδικής μου αιωνιότητας,
τρικάταρτη φρεγάτα στα λασπόνερα,
ως ότου πνίγηκαν μέσα τους
σιγά-σιγά τα πρώτα μου όνειρα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|