| |
Απέναντι στο κενό οικόπεδο...
παρ-έταξα όλες τις μορφές...
που στρατεύτηκαν...
από εκούσιες ή ακούσιες επ-αγωγές...
είχα στρώσει τις σιωπές...
στο τραπέζι της βεράντας...
ο καπνός απ' το τσιγάρο...
περι-πλανιόταν άστεγος...
δεν προλάβαινε...
να κρυφτεί στα πνευμόνια...
δεν είχε δύναμη να φιμώσει την όραση...
εξακολούθησα να σας βαφτίζω...
να σας ντύνω...
με την δική σας ταυτότητα...
Συγκεντρώθηκαν σταυροί...
λουσμένοι από πορφυρένιο αίμα...
νωπό...
ταυτόχρονα κυλούσε...
στράγγιζε στο άγονο χώμα...
αφαίμαξη των αορτών μου...
κι εσείς...
δεν προλάβατε...
είστε υπό σκέψη...
χωρίς μιας στάλας την γεύση...
Τελετής αναρρίχηση...
σκοτείνιασε...
έστησα πρόχειρα τον φακό...
στο στρατόπεδο των αγγέλων...
αποθανάτισα της δύσης την έναρξη...
σε μιας τελετουργίας την αφή...
σ' ένα τεράστιο ερωτηματικό...
είχαν ανάγκη τόσο κόκκινο...
είχαν ανάγκη το δικό μου αίμα...
Θ' αποκοιμηθώ...
συντροφιά με τις σιωπές...
καρτερώντας έναν Άγγελο...
Λευκό...
μεθυσμένο...
να με κεράσει αυτός...
ένα σφηνάκι στα χείλη...
απ' της δικής του αορτής το αίμα...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
