| |
Πέφτουν τα φύλλα φράζοντας του νου τους διαδρόμους
κι ένα κομμάτι σιωπής αργοσαλεύει στις σκιές.
Πάνω στην άμμο χάραξες του ονείρου σου τους δρόμους
κι ύστερα έκανες στροφή και γύρισες στο χθες.
Μεσάνυχτα περίμενα ν'ακούσω τη φωνή σου
μα εσύ σβήνεις και χάνεσαι στα μάτια μου μπροστά.
Η μέρα κλέβει χρώματα κι οσμές απ'το κορμί σου
με βασανίζει και κρυφά για σένα μου μιλά.
Στις μυστικές σου θάλασσες μ'άφησες ν'αρμενίσω
και αυτές οι ίδιες θάλασσες σε πήρανε μακριά.
Στο νου σου,σαν παλίρροια,δεν θα ξαναγυρίσω
το καλοκαίρι πνίγηκε στου πέλαου τ'ανοιχτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
