| |
thea-ch
31-03-2011 @ 08:21 | Σαν άγρια άλογα ξεχύνονται οι σκέψεις
δάκρυα αποχαιρετισμού γίνονται λέξεις
με λόγια για εσένα, τη μέρα μου ευλόγησα
για την καρδιά σου, επιτάφιο στόλισα
iperoxo! ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
31-03-2011 @ 09:48 | θέλει το χρόνο του, ο πόνος για να δύσει
::hug.:: | | ALIROS
31-03-2011 @ 10:30 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | monajia
31-03-2011 @ 11:13 | Σε ανοιξιάτικα δάση λεμονιάς και ελιάς
μυστικά η φωνή σου, στον αέρα ψιθυρίζει
βροχή από ευχές και χρώματα δροσοσταλιάς
στολίζουν την άνοιξη που ήρθε και πανηγυρίζει
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | geos760
31-03-2011 @ 16:31 | - Θέλει ώρες μοναξιάς για να γράψεις ποίηση.
- Λίγοι μπορούν να καταλάβουν την ικανοποίηση που αισθάνονται οι ποιητές όταν δημιουργούν.
- Γιατί είναι συναισθήματα που αναβλύζουν από την καρδιά τους και οι ίδιοι βρίσκονται σε αδυναμία να τα συγρατήσουν. Ετσι τ'αφήνουν να ξεχυθούν και να καλπάσουν ελεύθερα στο λευκό χαρτί.
- Πολλές φορές όταν τα συναισθήματα είναι ισχυρότερα από όσο αντέχει η ψυχή, γεννιούνται ποιήματα με πόνους και δάκρυα ανακούφισης όπως μιας γυναίκας που γεννά το πρώτο της παιδί. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
