| |
monajia
01-04-2011 @ 12:26 | ΠΟΛΥ ΔYNATO....................
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | arpistre
01-04-2011 @ 13:02 | μοναχοφάη μόντε
και τα οιστρογόνα έχουν ψυχή
τα κορδωμένα μαυρούλια τα έχω σταμπάρει και εγώ..
::xmas.:: | | montekristo
01-04-2011 @ 13:20 | γεια σου μοναξια!
τα μαυρούλια
http://img717.imageshack.us/img717/4919/karai356.jpg
μαρία τα οιστρογόνα είναι πιο ζόρικα ::yes.:: | | TAS
01-04-2011 @ 13:33 | http://www.youtube.com/watch?v=mrgfprNyYCo&feature=related | | Αστρογιογγι
01-04-2011 @ 13:36 | ...απο την αλλη βρε Μοντε ειναι θεμα ΝτιΕνΕι...
δεν εχεις ακουστα την υποβουλιμιτιδα;...την μαυρη;
καποιο ερευνητικο κεντρο θα την απομονωσει...
και τοτε θα τα πνιγουμε απο γεννησιμιου τους!
Ομορφια Κομη | | Αστρογιογγι
01-04-2011 @ 13:46 | http://i69.photobucket.com/albums/i74/Astrojoggi/P8180080.jpg | | ALIROS
01-04-2011 @ 13:57 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | montekristo
01-04-2011 @ 14:37 | «ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ TΩN EΓΚΛHMATΩN ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ»
άρ. 1167
Προσωρινή Διοίκησις της Ελλάδος
....Η επιτροπή έλαβε τέλος πάντων πολλά διδόμενα δια να γνωρίση αυτόν επίβουλο της πατρίδος και προδότην.
Επειδή όμως η πατρίς αγαπά τα τέκνα της, και μακροθυμεί δια να τα, ελευθερώσει από την απάτην, και να τα φέρη εις μετάνοιαν, να γνωρίσουν τα χριστιανικά χρέη των, απεφασίσθη παρά της διορισθείσης επιτροπής, τη συναινέσει όλων των παρευρεθέντων αρχηγών των αρμάτων και των πολιτικών και εδόθη προσταγή προς τον αυτόν Καραϊσκάκην να αναχωρήση αμέσως απ' εδώ, μ' όλο όπου είναι και ασθενής, όστις και ανεχώρησεν σήμερον.
Αν μετανοήση αληθώς και επιστρέψη εις τα χριστιανικά, και Ελληνικά χρέη του, η Πατρίς θέλει λάβει την ευχαρίστησιν ότι τον εκέρδισεν, ει δ' επιμείνει εις την κακίαν του, ας όψεται.
Σεις δε, αδελφοί, ειδοποιείσθε δια του παρόντoς, ότι ο Καραϊσκάκης είναι διωγμένος από την πατρίδα και δεν έχει καμμίαν εξουσία παρά της Διοικήσεως. Μάλιστα εστερήθη όλων των βαθμώv και αξιωμάτων ως αμαρτήσας. Όσοι δε απατηθέντες ηκολούθησαν αυτόν προσκαλούνται να γυρίσουν εις τα οπίσω, και να ενωθούν με τους αρχηγούς, τους υπερασπιστές της Πατρίδος. Πάντες, δε οι λοιποί Έλληνες να απομακρυνθούν της συναναστροφής του και να τον στοχασθούν ως εχθρόν, εν' όσω να μετανoήση και να προσπέση εις τo έλεoς του έθνους και ζητήση συγχώρησιν.
Εν Αιτολικώ την 2 Απριλίου 1824
Α. ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΟΣ
Οι στρατηγοί: ΝΟΤΗΣ ΜΠΟΤΖΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΟΡΝΑΡΗΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΖΙΩΓΚΑΣ, ΔΗΜΟΣ ΣΚΑΛΤΖΑΣ, ΑΛΕΞΙΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΟΛΝΤΑΣΗΣ.
Οι Χιλίαρχοι: ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΛΙΑΚΑΤΑΣ, ΛΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΚΑΤΖΑΡΟΣ.
Οι καπιτάνοι: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΗΣ
Η ΠΟΙΝΗ πού επέβαλαν στον Καραϊσκάκη ήταv ισόβιος εξορία, ή αειφυγία. Κι' έπρεπε να φύγει αμέσως. Βαριά άρρωστος ζήτησε 5-6 μέρες προθεσμία ώσπoυ να συνέλθει κάπως. Του το αρνήθηκαν. Σε 48 ώρες έπρεπε να εξαφανισθεί από το Αιτωλικό.
Παγωμένοι οι δικοί του, ο Τζαβέλας και οι άλλοι. Οι φήμες έφεραν τον Ανδρέα Ίσκο -ετεροθαλή αδελφό του, κατά τον Bλαχογιάννη- να, ροβολάει προς το Αιτωλικό για να εκδικηθεί την ατιμία του Μαυροκορδάτου. Καραϊσκάκης - Τζαβέλας - Ίσκος, οι τρεις τους αποτελούσαν θανάσιμο κίνδυνο για τον Μαυροκορδάτο εκείνη την κρίσιμη ώρα. Γι' αυτό και φρόντισε vα επισπεύσει την εκτέλεση της απόφασης, να διώξει τον Καραϊσκάκη.
Σαράντα οκτώ ώρες του έδωσαν προθεσμία αλλά αυτός τους χάρισε τις μισές. Την άλλη μέρα, 3-4-1824, μάζεψε τα παληκάρια του και ξεκίνησε για τηv εξορία του με το στίγμα του πρoδότη. Ξεκίνησε για να γίνει ο Αρχιστράτηγος της Ελλάδας, ο νικητής της Αράχοβας και του Δίστομου, ο ήρωας της Pούμελης και της Αθήνας, ο κράτιστος. Τον πήγαιναν σηκωτό σε ξυλοκρέβατο, γιατί τον έκαιγε η θέρμη του χτικιού του και δεν μπορούσε να βαδίζει. Πένθιμη πορεία. Μπρος οι σάλπιγγες που ηχούσαν λυπητερά κατά τη διαταγή τoυ. Κι' από πίσω επί κεφαλής των παλικαριών τoυ, ο άρρωστος κατάδικος, ο προδότης, προχωρούσε ξαπλωμένος στο στρώμα, του και μοιράζοντας φλουριά στους φίλους του που άφηνε στο Αιτωλικό. Περνώντας απ' το σπίτι του Μαυροκορδάτου, άφησε τα παλικάρια, του να προχωρούν και μπήκε μόνος του μέσα.
Εκεί βρισκόταν ο Μαυροκορδάτος, οι κριτάδες, οπλαρχηγοί φίλοι του Μαυροκορδάτου κι' ο Βουλπιώτης, ναι, ο χθεσινός προδότης, να τρων και να πίνουν μονιασμένοι. «Η τιμή αυτή έγινε εις, τoν Βουλπιώτη δια την τρίτη κατάθεσιν που έβγαλε από τη δυσκολία τον Mαυροκορδάτο», γράφει ο Kασoμούλης.
Ο Καραϊσκάκης δεν μπόρεσε να το κρατήσει:
-Φάγε, ορέ Boυλπιώτη, φάγε και συ μαζί με τον Πρίντζιπα, και με τους καπεταναίους για να θανατώσεις τον Kαραϊσκάκη. Κι' εσύ πρίντζιπα δεν ντρέπεσαι να έχεις στο τραπέζι σου έναν ψεύτη κι' έναν προδότη;
Κι' ύστερα λέει στους καπεταναίους:
-Αδελφοί Καπιταναίοι. Αν με καταδικάσατε δικαίως, ο Θεός να με το στείλει, (το βόλι) εις το κεφάλι ευθύς αυτού όπου βγαίνω. Kαι αν αδίκως, ογλήγορα, να σας το πέμψει εις το δικό σας κεφάλι.
Eις τον Διευθυντή είπε:
-Ε, ορέ Μαυροκορδάτε, εσύ την προδοσία μου με την έγραψες εις το χαρτί και εγώ ογλήγορα ελπίζω να σου την γράψω εις το μέτωπο σου, δια να φανεί ποίος είσαι! (Και κτύπησε το μέτωπο του με τα τέσσαρα δάκτυλα, -δείχνων τον Mαυροκορδάτον - εδώ! λέγει. Έχετε υγείαν.
Τον αποκρίθηκαν:
- Έχε υγεία...
ο Mαυροκορδάτος, δεν τόλμησε ν' ανoίξη το στόμα, για ν' απαντήσει.
και τρία χρόνια μετά
Tη 27 Απριλίου 1827
Η φιλτάτη Πατρίς θρηνεί απαρηγόρητος, απωλέσασα το γνησιώτατoν τέκνον της, θρηνεί και κόπτεται στερηθείσα του θερμού προμάχου των ιερών της δικαίων, θρηνεί τον διαρρήξαντα, τας νέας αλύσεις της Στερεάς Ελλάδος, τον ένδοξον νικητή της Αραχώβης, τον εξολοθρευτή των τυράννων: θρηνεί τον αρείτολμον Γενικό Αρχηγό Καραϊσκάκην, όστις μαχόμενος υπέρ των κλεινών Αθηνών, έπεσεν ενδόξως και πνέων τα λοίσθια άλλο τι δεν, παρήγγειλε, παρά των Αθηνών την διάσωσην.
Ελλάς, πένθησον τον πολύτιμόν σου Καραϊσκάκην, Ελληνίδες! μαυρoφορέσατε δια τον υπερασπιστήν της τιμής σας! Φιλέλληνες! Έλληνες! στρατιώται, εμβριμήσατε δια τον ανδρείον συστpατιώτη σας και καταβρέχοντες την Ιεράν γην των κλεινών Αθηνών με τα καρδιοστάλακτα δάκρυά σας, εκδικηθείτε το αίμα του, τιμωρήσατε τους ασεβέστατους φονείς του και σώσατε τας Αθήνας.
Eυδαίμων Καραϊσκάκη! ορκισθείς να ζήσεις ή να αποθάνης, ελεύθερος, εφύλαξες τον ορκον σου, ως χρηστός πολίτης, ως ευσεβής χριστιανός, ως τίμιος άνθρωπος. Ως τοιούτον της ανεκτιμήτου Ελευθερίας μάρτυρα, ως αθλήσαντα και στεφανωθέντα με τας δάφνας της δόξης και της αθανασίας, Σε υπεδέχθησαν εις τα Ηλύσια πεδία προσμειδιώντες οι τpισόλβιοι εκείνoι ήρωες όσοι απέθανον διά τα δίκαια της Πατρίδος και της Ανθρωπότητος.
Μεταξύ τούτων περιιπταμένη η ακτινοβόλος σκιά σου εις την αιωνίαν μακαριότητα, δέν ελησμόνησε τας Άθήνας, και ήδη επιφοιτώσα εις τας ομηγύρεις του Στολάρχoυ, του Αρχιστρατήγου, των Αρχηγων και των στρατιωτικών του στρατοπέδου της Αττικής, θεωρεί τα πoλεμικά και σωτηριώδη επιχειρήματά των και επικαλείται την εξ ύψους άντιληψιν, του υπέρτατου Βασιλέως δια να τους βοηθήση να σώσουν τας Αθήνας και την Ελλάδα εις δόξαν της Πίστεως και της Πατρίδος. | | Αστρογιογγι
01-04-2011 @ 14:44 | ...βαλε και τον Νικηταρα μεσα...μια και πεθανε χωρις να προσκυνησει και να τα 'χει καλα με κανενα
απ' " τα παιδια των ξενων"... | | arpistre
01-04-2011 @ 14:50 | η τελευταία παράγραφος όλα τα λεφτά
πες και για το πώς πέθανε, να υπάρχουν εδώ.. | | montekristo
01-04-2011 @ 16:34 | "Η Αττική", γράφει ο Jurien Graviere, "ηδύνατο να καταστή ο τάφος του Οθωμανικού στρατού" Πραγματικά ποτέ σ' όλη την επανάσταση,
οι Έλληνες δεν βρέθηκαν τόσο σιμά στην αποφασιστική νίκη. Ποτέ δεν συνάχτηκε στο 21 τόσος πολυάριθμος στρατός-12000 αγωνιστές:Ρουμελιώτες,
Μοραίτες,Σουλιώτες, νησσιώτες, Κρητικοί, Μικρασιάτες, Μακεδόνες, Θεσσαλοί, Ηπειρώτες, Θρακιώτες, Εφτανήσιοι. Ποτέ πολεμιστές δεν είχαν τόση
πεποίθηση ωσάν αυτή στον αρχηγό τους. Ποτέ δεν γνώρισε το στρατόπεδο της επανάστασης τόση πειθαρχία.
Ο Κιουταχής είχε απελπιστεί. Δεν του απέμενε παρά η φυγή για να γλυτώσει. Και τότε ο στρατός μας, με αναφτερωμένο πιότερο από κάθε άλλη φορά
το ηθικό του, θα τράβαγε καθώς είχαν συμφωνήσει οι δυο μεγάλοι πολέμαρχοι, ο Κολοκοτρώνης κι ο Καραισκάκης, να χτυπήσουν τον Ιμπραήμ στον Μοριά
Μα όλα αυτά χάθηκαν. Φτάσανε 18 μονάχα μέρες στο στόλαρχο λόρδο Κόχραν και στον Αρχιστράτηγο Τσωρτς για να γίνει η Αττική από "τάφος του οθωμανικού στρατού",
τάφος των καλύτερων ελπίδων μας.
Έτσι λέει ο Φωτιάδης για την Μάχη του Ανάλατου. Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας προφανώς αναγνωρίζοντας στον Καραισκάκη ότι κατάφερε να απελευθερώσει την Στερεά και να
συγκεντρώσει κάτω από την καθοδήγηση του ένα τόσο μεγάλο στράτευμα έξω από την Αθήνα και να πολιορκήσει τον Κιουταχή, ...του αφαίρεσε την αρχιστρατηγία και όρισε
επικεφαλής τον Κόχραν και τον Τσώρτς...Αυτοί λοιπόν βρήκαν το κατάλληλο σχέδιο ούτως ώστε η πολιορκία της Αθήνας να στεφθεί με την μεγαλύτερη δυνατή αποτυχία
Ο Καραισκάκης δεν έζησε να δει αυτό το μακελειό, γιατί την προηγούμενη μέρα της γενικής επίθεσης...σε μια αψιμαχία που σημειώθηκε,
συνεχίζει ο Φωτιάδης:
«Ο Καραϊσκάκης βρισκόταν στο κέντρο της καβαλαρίας μας, περιτριγυρισμένος ολούθε από δικούς μας. Και να, τρώει ένα βόλι οτο βουβώνα από τα πλάγια κι ομπρός, από τ' αριστερά προς τα δεξιά κι από πάνω προς τα κάτω. Πέφτει από τ' άλογο. Τρέχουν οι καβαλάρηδες μας να τον συντρέξουν.
- Δεν είναι τίποτα! Τους φωνάζει και μ' όση δύναμη τ' απόμενε ξανακαβαλικεύει.
Πισωδρομούνε σιγά και μ' όλη την τάξη. Μα, σαν έφτασαν εκεί όπου έπειτα στήσανε το μνημείο του, πίσω από το σημερινό σταθμό του ηλεκτρικού σιδεροδρόμου στο Νέο Φάληρο, δεν μπορεί πια να κρατηθεί πάνω από το άλογο και ξεπεζεύει. Του λένε να τον πάνε σηκωτό, μ' αυτός αρνιέται. Δε θέλει να τρομάξει το ασκέρι πως είναι του θανατά.
Αυτός μπροστά κι ολόγυρα του καπεταναίοι, μπουλούξηδες και παλικάρια ξεκινάνε με τα πόδια, όσο που με την απαλάμη του κρατάει τη λαβωματιά του.
Αφού ανέβηκαν τον ανήφορο, τόνε συμβουλεύουνε να πάγει πάνω οτα καράβια, για να 'χει πιότερη φροντίδα κι ησυχία να τόνε δούνε οι γιατροί.
- Ένα πράμα μονάχα σας παρακαλώ, μην αφήσετε Φράγκο γιατρό να 'ρθει κοντά μου. (...) Τούτη τη φορά μονάχα δεν ήθελε να πέσει στα χέρια των Φράγκων γιατρών, γιατί, όπως θα δούμε, σχημάτισε την πεποίθηση πως δεν χτυπήθηκε από τους Τούρκους, μα δολοφονήθηκε και φοβήθηκε μην τον αποτελειώσουν οι γιατροί του Κόχραν και του Τσωρτς».
Δεν ξέρω αν οι εκτιμήσεις του Φωτιάδη είναι σωστές όλες, πάντως είναι γεγονός ότι η Αγγλία ήθελε μια Ελλάδα στα όρια της πελοπονήσου που να είναι υπό την απόλυτη επιρροή της.
...όχι ότι δεν το κατάφερε αυτό, όταν τα σύνορα της χώρας έφτασαν μέχρι την γραμμή Αλμυρού-Άρτας, εντάξει μπορεί να δυσκολεύτηκε λίγο περισσότερο αλλά το πέτυχε και κράτησε αυτή η ιστορία μέχρι τον Άρη Βελουχιώτη, τον έφαγαν κι αυτόν και μετά μας παρέδωσαν στις ΗΠΑ... | | karpox
01-04-2011 @ 16:47 | Αυτο ειναι που λεμε
η Ιστορια που ΔΕΝ μας εχουν διδαξει....
ευχαριστω!!!!
υστ. και καλο βολι!!!!! ::rock.:: ::rock.:: | | επισκέπτης
02-04-2011 @ 06:08 | πάλι αδιάβαστη!
::angel.:: | | mokaini
05-04-2011 @ 02:09 | κι εγω αδιαβαστη! αλλα το ποίημα το βρισκω επικαιρο και δυνατό!! ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
