Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αέρινο σύννεφο
 
Πως σε θυμάμαι; Σαν αυγή
ντυμένη με όλα της τα χρώματα
Που ακροπατεί στης θάλασσας την επιφάνεια
και σαν νησί μικρό που ξημερώματα
βγαίνει , αναδύεται απ' την αφάνεια
ντυμένο στ' άσπρα

στον ύπνο μέσα σε φιλώ
αέρινό μου σύννεφο
Χρυσή που μου 'ταξες βροχή
Μα έριξες λάσπη κόκκινη

Πως σ' αγαπούσα ; σαν πνοή
Που δίνουνε στην άνοιξη οι λεμονανθοί
σαν το λευκό του ασβέστη στις Κυκλάδες,
σαν την ντροπή πάνω σε μάγουλα που ανθεί
και βάφει με άλικο και κατακόκκινο
χρώμα τα χείλη

περιφρονώ τα εφήμερα
Τα αιώνια υποδέχομαι
Τους όρους όλους δέχομαι
να φύγω από το σήμερα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
24-09-2005
Καλημερα, ωραιες εικονες!!!!! ΝΤΕΡΟΣ
χρηστος82
24-09-2005
κι όμως νομίζω ότι είσαι ακόμα στο σήμερα χρήστο...ή κάτι δεν κατάλαβα....όμορφη η νοσταλγία σου!
annaΤi
24-09-2005
οι λεμονανθοί... Χρήστο..... και η παράδοση στην σταύρωση της τελευταίας σου....
Ανώνυμο σχόλιο
24-09-2005
Απλά υπέροχο...κατά σύμπτωση..μια-δυο μέρες τώρα σκέφτομαι πως η ύπαρξή μας εξ' ορισμού είναι ένα τραγικό γεγονός..που προσπαθούμε να το βιώσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται..κάποιοι από μας όμως το βιώνουμε όσο πιο επώδυνα γίνεται..το γιατί ελπίζω να το γράψω κάπως..καληνύχτα...
M.is
24-09-2005
Υπέροχο...!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο