| |
monajia
04-04-2011 @ 03:36 | ο ουρανός αντάριασε κι αναμεσίς στα νέφη
βλέπω ένα αλώνι κίτρινο τριγύρω απ’ τη σελήνη
κόμπος μου δένει τη λαλιά γόρδιος που δε λύνει
καθώς με το άγριο της φως ν’ ακολουθήσω γνέφει …
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | xexasmenos apo to plhthos
04-04-2011 @ 04:45 | nice ::rock.::
| | Ναταλία...
04-04-2011 @ 06:43 | δεν είμ’ αλαφροίσκιωτος δε σάλεψεν ο νους μου
ίσως να βλέπω ότι ποθώ, να ζω κείνο που ελπίζω:
πως μ’ αγκαλιάζει η θάλασσα και πίσω δε γυρίζω
πως έχω λέει τους βυθούς, δικούς, κατάδικούς μου
Υπέροχο και αυτό Χρήστο ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | smaragdenia
04-04-2011 @ 11:08 | νιώθω πως και τα’ αδύνατα μπορώ να καταφέρω
και ν’ αγνοήσω πως φθαρτό το σώμα είν’ και παλιώνει
ίσως γιατί αξεδίψαστος από ζωή είμ’ ακόμη
ίσως γιατί μι’ αρχέγονη κατάρα μεταφέρω
πολυ καλο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
