| |
| | Στον καιρό της παρακμής |  | | | Αφήστε με να λέω ό,τι να 'ναι... Όμως, σας παρακαλώ, εστιάστε εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=3cn6wZkPDgQ . Μ' αρέσει πιο πολύ απ' της Μαρίζας Κωχ τη μελοποίηση του ίδιου ποιήματ | | |
Στα παλιά μας τα μετόχια,
που αποδεκατίζ' η φτώχεια,
Γλώσσα, μάνα μας Ρωμιά,
ποιοί σε σέρνουν στη βρωμιά;
Δίψα κι ερημιά θερίζει
το κοινό μας μετερίζι.
Κι η ζωή κατρακυλά
όλο και πιο χαμηλά...
Κάναμε πολλά φεγγάρια
ασημένια κρεμαστάρια
με την πονηριά_αλεπούς
στους καιρούς τους χαλεπούς...
Βούλιαξε κι ο γαλαξίας
στον βυθό της ασφυξίας.
Κι ο καιρός σαν αναιδής
μας περιφρονεί δανδής...
Ποιητή μελισσοκόμε,
φιάχν' ανθόμελο να τρώμε,
για ν' αντέξουμε κι εμείς
στον λιμό της παρακμής...
Με τον ξεπεσμό μας φρίξε,
μα, μετά, δυο στάλες ρίξε
από φως Ελληνικό
στον καιρό τον κυνικό...
Κι άμα βγεις στον ουρανό σου
με τον Ήλιο σύντροφό σου,
πάρε σύμμαχους κι εμάς
να 'χεις, σα θα πολεμάς!
Και, το τέλος του πολέμου
μόλις έρθει, Δάσκαλέ μου,
στην αυλή σου δέξου με
σαν παιδιά να παίξουμε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
monajia
06-04-2011 @ 00:19 | Κι άμα βγεις στον ουρανό σου
με τον Ήλιο σύντροφό σου,
πάρε σύμμαχους κι εμάς
να 'χεις, σα θα πολεμάς!
Και, το τέλος του πολέμου
μόλις έρθει, Δάσκαλέ μου,
στην αυλή σου δέξου με
σαν παιδιά να παίξουμε!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | aridaios
06-04-2011 @ 05:20 | Ποιητή μελισσοκόμε,
φιάχν' ανθόμελο να τρώμε,
για ν' αντέξουμε κι εμείς
στον λιμό της παρακμής...
::oh.::
Κι άμα βγεις στον ουρανό σου
με τον Ήλιο σύντροφό σου,
πάρε σύμμαχους κι εμάς
να 'χεις, σα θα πολεμάς! ::sneak.:: μμμμμμμμ | | φλοισβος
07-04-2011 @ 10:00 | ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | aridaios
09-04-2011 @ 09:25 | εφραψαενα νεο ...θελω σχολια!!! | | ptoumassis
13-04-2011 @ 01:39 | Έι, φίλε, τώρα εγώ ανακαλύπτω εσένα! Μοναδικό, εξαιρετικό, σημαντικό για τις μέρες μας ποίημα και άρα σημαντικό για πάντα! Θα κοιτάξω και άλλα έργα σου... Επιτέλους, στην Ελλάδα ετοιμάζεται νέο κύμα ποίησης. Νέο κύμα ποιητών. Δεν είμαι μόνος μου, όπως νόμιζα, και είναι ζήτημα αν τελικά θα επιπλεύσω! Σε θαύμασα φίλε!...
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης | | στίχος
02-05-2011 @ 16:47 |
...κι εγώ σε θαυμάζω..........!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
