| |
Σαν το παιδί που το μαλώσαν και φοβάται
Και σαν το φύλλο που τον ήλιο καρτερά
Μοιάζει ο κόσμος που στους δρόμους δες κοιμάται
Και ξαγρυπνάει στου Θεού την αγκαλιά.
Σαν ένα όνειρο που έγιν' εφιάλτης
Και σαν το βάφτισμα στην όχθη ποταμού
Κάτι που ξέχασε να δείξει άλλος χάρτης
Είναι στα όρια αστείου σοβαρού.
Σαν μια εικόνα που τα χρώματα αλλάζουν
Κι όλο πιο δύσκολο μας κάνει το πρωί
Στην περιπλάνηση που ζω και με τρομάζει
Και σαν το φύλλο που τον ήλιο καρτερεί.
Σαν μια εικόνα που τα χρώματα αλλάζουν
Κι όλο πιο δύσκολο μας κάνει το πρωί
Στην περιπλάνηση να έρθω με προστάζει
Και με κερνάει το παρόν μ'ένα φιλί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
