Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 άνοιξη
 
άνοιξη κι όπως άνοιξα παράθυρο στη σκέψη
τριγύρω απ’ την εικόνα σου που έχω λουλούδια σπείρει
ήρθανε μνήμες μέλισσες για να τρυγήσουν γύρη
απάνω που όλα τα παλιά νεκρά τα χα πιστέψει

και σκέφτηκα που ξόδεψα τα χρόνια μου ένα - ένα
να πάρω τάχα αντίτιμο λίγα σπυριά σοφίας
μα η σοφία τι ωφελεί ποιαν έχει σημασία
αν είμαι μόνος κι αν μιλώ μονάχα πια με μένα

πάγωσε στο λαιμό η φωνή, στη γλώσσα πάνω οι λέξεις
σαν πεταλούδα ακίνητη απάνω στο άσπρο χιόνι
από καιρό κατάλαβα πως ο καιρός σκοτώνει
αν του δοθείς αμαχητί και δίχως να παλέψεις

άνοιξη, κι ως μισάνοιξα τα μάτια μου σε είδα
όμοια με άνεμο αλαφρύ που απ΄ τις σχισμές σφυρίζει
όμοια με θάλασσα πλατιά που τα καράβια ορίζει
αν θα τα σύρει στο βυθό, αν θα τους βρει πατρίδα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
ΛΥΔΙΑ_Θ
10-04-2011 @ 02:48
από καιρό κατάλαβα πως ο καιρός σκοτώνει
αν του δοθείς αμαχητί και δίχως να παλέψεις
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ
::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ
monajia
10-04-2011 @ 02:53
άνοιξη, κι ως μισάνοιξα τα μάτια μου σε είδα
όμοια με άνεμο αλαφρύ που απ΄ τις σχισμές σφυρίζει
όμοια με θάλασσα πλατιά που τα καράβια ορίζει
αν θα τα σύρει στο βυθό, αν θα τους βρει πατρίδα

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Ποταμιάνος
10-04-2011 @ 03:10
Όπως πάντα
γράφεις πολύ όμορφα
Καλημέρα χρήστο
::yes.:: ::yes.::
Μαρία Χ.
10-04-2011 @ 03:22
"άνοιξη, κι ως μισάνοιξα τα μάτια μου σε είδα
όμοια με άνεμο αλαφρύ που απ΄ τις σχισμές σφυρίζει
όμοια με θάλασσα πλατιά που τα καράβια ορίζει
αν θα τα σύρει στο βυθό, αν θα τους βρει πατρίδα"

Όλο καταπληκτικό.. μα το τελείωμά σου είναι πάντα αφοπλιστικό Χρήστο !
Καλημέρα !


Yol
10-04-2011 @ 03:40
Συμφωνώ απόλυτα με τη Μαρία, πάντα το τέλος των ποιημάτων σου είναι μαχαιριά. Γειά σου Χρήστο.
Στιχομανής
10-04-2011 @ 04:16
Υπέροχο!!!
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
y.markov
10-04-2011 @ 09:08
από καιρό κατάλαβα πως ο καιρός σκοτώνει
αν του δοθείς αμαχητί και δίχως να παλέψεις

Λυρικό, γλυκό, μυρίζει πασχαλιές και γιασεμί ::up.:: ::up.::
flwredia
13-04-2011 @ 18:33
σωστό αριστούργημα ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο