| |
[U][B]Ένας πλανήτης που πεθαίνει[/B][/U]
Κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό απόψε το βράδυ
Ψάχνοντας να βρω ένα νόημα στον σκοτεινό του θόλο
βλέπω χιλιάδες άστρα να σπινθηροβολούνε
σαν εραστές που φλέγονται από έρωτα κι αγάπη
Μα κάπου στην άκρη φαίνεται ένας μοναχικός πλανήτης
μακριά από τ’ άστρα κάθεται αποστασιοποιημένος
το φως που εκπέμπει ειν μουντό και όλο τρεμοσβήνει
θα έχει πόνο μέσα του, μάλλον θα υποφέρει
Αγώνα δίνει έντονο να παραμείνει εν ζωή
έστω έτσι σαν άχρωμος, περιθωριοποιημένος
μα τέλειωσε η ενέργεια που είχε στα έγκατά του
και έρχεται η κατάρρευση, ειν καταδικασμένος
Τ’ άστρα ποτέ δεν μπόρεσαν να τονε καταλάβουν
ποτέ δεν τον πλησίαζαν και αδιαφορούσαν
δεν μπόρεσαν ν’ αντιληφθούν τον φοβερό αγώνα
που έδινε στα σπλάχνα του για να μην καταρρεύσει
Μα έρχεται η έκρηξη και θαν τόσο μεγάλη
που σ’ όλο το σύμπαν θ’ ακουστεί, θα το ταρακουνήσει
κομήτες και αστεροειδείς θα δημιουργηθούνε
απ’ του πλανήτη το άμοιρο, κομματιασμένο σώμα
[U][B]Άσε με να υπάρχω μέσα από αυτό[/B][/U]
Μου λες να μην το σκέφτομαι , να μην το υπολογίζω
μα μόνο μέσα από αυτό μπορώ και αναπνέω
μου λες να κάνω υπέρβαση, να φύγω από το γκρίζο
μα μόνο μέσα σε αυτό μπορώ και επιπλέω
Άσε με να υπάρχω μέσα από αυτό
εκεί υπάρχει ο θάνατος, εκεί και η ζωή
άσε με να πονώ, να θλίβομαι και να μελαγχολώ
τώρα είμαι στο σκοτάδι μα θα ρθει κι η αυγή
[U][B]Μία σφαίρα και τέλος [/B][/U]
Μία σφαίρα και τέλος
απλώς πατώ την σκανδάλη
το μυαλό μου εκρήγνυται
κι’ έτσι πια δεν υπάρχω
Τέλος βάζω στον πόνο
στην αγάπη, στον φόβο
και στις μνήμες που επώδυνα
έρχονται κάθε ημέρα
Πάω πια προς το τίποτα
προς την ανυπαρξία
ολοταχώς προς το άπειρο
στην απόλυτη λήθη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
