Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μέσα στην πόλη ο ποιητής αφημένος
 
Μέσα στην πόλη ο ποιητής αφημένος,
σαν μοιάζει πως είναι,
μην σας γελά το σώμα του που αδιάκοπα
τη γη βαραίνει μες την ύπαρξη.
Εκεί κουβαλά όλα τα δάση που με
μεγάλη υπομονή τα δέντρα όπου
θα ριζωθούν τα στήνει με τάξη θαυμαστή.

Οι λάμψεις των ματιών σας,άνθρωποι
μοναδικοί, πλούσια σπορά στην ψυχή του
και άνθη ζηλευτά,μέλι χαρίζουν και στη
ζωή του γεύση απαλή.

Είστε μια σπάνια τροφή παρέα στις άστατες
ή ερημικές νύχτες εκείνου του τυχαίου
άνθρωπου,ποιητή.

Γλυκά να ορίζετε τα σύνορα των χεριών
και των αισθήσεων.
Τις πύλες πάντοτε ερήμην του αφήστε
ανοιχτές,
θα μοιάζει παράξενο πλάσμα και βραδινό,
άρωμα κέδρου καμμένου ή κάπου κάπου
σπάνια χορτασμένου γιασεμιού.

Μέσα στην πόλη,ο ποιητής αφημένος
κρασί γυρεύει νεκρών τα κόκκαλα να πλύνει
και να θυμίσει
οι ουρανοί είναι σε όλους κοντά.

Και αν μέσα του ποτέ λογική δεν συναντήσεις,
να μην χαθείς,
μα άκουσε,
η λέξη τούτη δεν είναι ποιητική.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αδαμόπουλος Ανδρέας
 
theRunawayDreamer23
14-04-2011 @ 16:41
όμορφο Ανδρέα...Δύο τελευταίες στροφές, οι αγαπημένες μου.. ::up.:: καληνύχτα ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα
14-04-2011 @ 17:48
ωραίο!!!!!!
Celestia
14-04-2011 @ 18:28
Εξαιρετικο!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
monajia
14-04-2011 @ 23:44
Μέσα στην πόλη,ο ποιητής αφημένος
κρασί γυρεύει νεκρών τα κόκκαλα να πλύνει
και να θυμίσει
οι ουρανοί είναι σε όλους κοντά.

Και αν μέσα του ποτέ λογική δεν συναντήσεις,
να μην χαθείς,
μα άκουσε,
η λέξη τούτη δεν είναι ποιητική.

ΤΕΛΕΙΟ.....................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
kantadoros
15-04-2011 @ 00:44
Ο ποιητής δε γράφει, σβήνει
Σβήστρα κρατά και σβήνει τις γραμμές

ποτέ λογική ::smile.::
oneiropola
15-04-2011 @ 01:20
Μέσα στην πόλη ο ποιητής αφημένος,
σαν μοιάζει πως είναι,
μην σας γελά το σώμα του που αδιάκοπα
τη γη βαραίνει μες την ύπαρξη.
Εκεί κουβαλά όλα τα δάση που με
μεγάλη υπομονή τα δέντρα όπου
θα ριζωθούν τα στήνει με τάξη θαυμαστή.

::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
φλοισβος
15-04-2011 @ 02:45
Τι έγραψες!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Sofitsa
15-04-2011 @ 10:57
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pantelidis
18-04-2011 @ 11:12
.

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!!!

::up.:: ::theos.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο