| |
ʼλλη μια μέρα πέρασε
χωρίς εσένα στο πλευρό μου
Η μορφή σου με παιδεύει
συνεχώς μες στο μυαλό μου
Η ώρα πήγε τρεις
κι εγώ ακόμη ονειροπολώ
Αύπνη να κοιτάζω
σαν χαμένη το κενό
Κοιτάζω το φεγγάρι
σαν να'χει ύφος θλιμμένο κ αυτό
Λες και ξέρει
τι περνάω
Πόσο πολύ
για σένα πονάω
Δύο σύννεφα στον ουρανό
εσένα μου θυμίζουν
Μαζί ενωμένα
τη μορφή σου σχηματίζουν
ʼτυχη η σύγκριση
που έκανα στο μυαλό
Αφού όπου κ αν κοιτάξω
τα πάντα σε φέρνουν εδώ
Πόσο θα'θελα
να μπορούσα να σου πω
Πως μακρυά σου
πάω να τρελαθώ
Είσαι όλη μου η ζωή
τίποτε περισσότερο..τίποτα πιο πολύ..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
