| |
| | Γραφή. Το νησί των λέξεων |  | | | Για τον κάθε άνθρωπο που εκφράζεται μέσα από τη γραφή.. Ένας τρόπος επικοινωνίας με τους γύρω μας αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτο .. | | |
Σε κάθε κατάσταση στιγμής γεννώ χίλιες ανάγκες.
Σε μια απ’ αυτές μπορώ να στηριχτώ, σ’ αυτή και να μιλήσω.
Απάντηση δε παίρνω, αλλά την νοώ.
Κερδίζω στα ερωτήματα που μόνη μου τα βάζω
και χάνει ο κάθε νικητής που δεν μπορεί να τα σκεφτεί.
Περπατάω στο νησί των γραμμάτων όπου
οι σκέψεις κατηφορίζουν, μες τα αισθήματα κατοικούν
και περπατούν με το στυλό τους.
Γράφω για ένα ιδανικό, ζω για να το τρέχω,
κι όσο αν αυτό το θέλει, δεν θα το αφήσω να χαθεί.
Σκίζω μονάχα το κενό, μα και αυτό μπορώ να γράψω..
Λογική θα βρω μονάχα στην αντίθετή μου νόηση
και προσοχή μέσα από ευθείες προβολές.
Και όποιος ξέρει να γελά, μαθαίνει και να κλαίει
και αξίζει να λέγεται ανθρωπιστής που μεριμνεί.
Σ’ αμαρτωλούς απευθύνομαι και θέλω να βοηθήσω,
να κάνω τους ακροατές, αοιδούς που θα τραγουδούν τις λέξεις...
λέξεις που σε χαστουκίζουν οκνηρά και σου γιατρεύουν τις πληγές.
Γράφω για εμένα και όσα θα προκύψουν,
ζω τα κατεστημένα και προτρέπω το κάθε δάκρυ
αποτρέποντας τη λογική του…
Οι σκέψεις μ' αγκαλιάζουν σε σημείο ασφυκτικό
και μ' οδηγούν με το τιμόνι της καρδιάς μου.
Τα λόγια οι λύκοι που διψούν για το αίμα της απόδοσης στοχασμού.
Η στροφή ποτάμι που κυλά κι αν καταρράκτη συναντά,
επιμένει να ακούγεται σαν μελωδία που δεν έπεσε ποτέ.
Εγώ μαέστρος που οδηγώ τις βλέψεις μου και δεν αφήνω το δοξάρι
μέχρι να κλείσουν τα φώτα της σκηνής...
Τα φώτα είν' τα μάτια μου και σκηνή το κορμί μου.
Και η μουσική θα μαγεύει την συνάντηση των γραμμάτων σε μια τελετή
που το τέλος δεν θα ορίσει κανείς…
[I]Τόσο ανένδοτο για κάποιους το να κλαίω και να γελάω σε ένα χαρτί.
Μα ευχαριστώ τον κάθε υπαίτιο που μ’ έκανε να γράψω...[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ..συναντάμε ξάφνου κάτι συμπληγάδες που σημαδεύουνε τα λάθη απ’ το χθες~ | | | |
|
monajia
15-04-2011 @ 06:44 | ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ...............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia
15-04-2011 @ 10:49 | Τόσο ανένδοτο για κάποιους το να κλαίω και να γελάω σε ένα χαρτί.
Μα ευχαριστώ τον κάθε υπαίτιο που μ’ έκανε να γράψω...
για ανθρώπους πολλούς η γραφή είνάι λύτρωση , όλοι κάποιον ευχαριστούμε που μας ώθησε σε τούτο το ενχείρημα της καταθεσης ψυχής πάνω σε χαετί............... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Ναταλία...
16-04-2011 @ 06:06 | Και όποιος ξέρει να γελά, μαθαίνει και να κλαίει
και αξίζει να λέγεται ανθρωπιστής που μεριμνεί.
Τόσο ανένδοτο για κάποιους το να κλαίω και να γελάω σε ένα χαρτί.
Μα ευχαριστώ τον κάθε υπαίτιο που μ’ έκανε να γράψω...
Πολύ πολύ καλό ::yes.:: ::up.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
