Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μερμήγκια
 Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του
 
Η φυλακή μου γέμισε μερμήγκια,
στο στόμα μου ανεβαίνουν, στα μηνίγγια,
ένα-ένα τα πατώ με την παντόφλα
και σκούζω με θυμό, «πέθανε, ξόφλα».

Μού πίνουνε το σάλιο όταν κοιμάμαι,
μην καταπιώ κανένα τους, φοβάμαι,
σαν όνειρο κακό που ήταν να ζήσω
και δεν μπορώ και να μετακομίσω.

Σκέφτομαι – τι κουτό – να τα εκπαιδέψω,
του κάκου τον καιρό μου θα ξοδέψω,
είναι μικρά κάποια δουλειά να κάνουν,
κι όμως, εμένα πάνε να ξεκάνουν.

Οι δεσμοφύλακες σταυροκοπιούνται,
επιδρομή παρόμοια, δε θυμούνται,
λένε πως, «όπως ήρθανε θα φύγουν»,
μα, για να βγω, την πόρτα δε μ’ ανοίγουν.

Φαινόμενο είναι κι απορίας άξιο,
σε τούτο ’δώ, της λύπης το εργοτάξιο,
τι να σημαίνει, ποιος θα το ’ξηγήσει
και τι άλλο μένει, να μην το ’χω ζήσει;

Π.Θ.Τουμάσης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι.
 
monajia
17-04-2011 @ 01:55
ΠΟΛΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ...............

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
sofiagera
17-04-2011 @ 02:03
Οι δεσμοφύλακες σταυροκοπιούνται,
επιδρομή παρόμοια, δε θυμούνται,
λένε πως, «όπως ήρθανε θα φύγουν»,
μα, για να βγω, την πόρτα δε μ’ ανοίγουν.
::up.:: ::up.:: ::up.:: Εφιάλτης...κατάλληλος για ταινία μικρού μήκους!!!!
aspigon
17-04-2011 @ 03:32
THA PERASI KE AFTO FILE MOU- OPOS OLA TA ALA
KALI SOU MERA ::up.:: ::up.:: ::up.::
eythis
17-04-2011 @ 05:36
Είσαι καταπληκτικός !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΑ
17-04-2011 @ 06:26
Εντυπωσιακή έμπνευση! Λίγο τρομακτική, αλλά συνάμα όμορφη και έχει κάτι να μας πει!
Πολύ όμορφο ποίημα! ::theos.::
Καλές γιορτές ! ::hug.::
Ναταλία...
17-04-2011 @ 07:50
Σκέφτομαι – τι κουτό – να τα εκπαιδέψω,
του κάκου τον καιρό μου θα ξοδέψω,
είναι μικρά κάποια δουλειά να κάνουν,
κι όμως, εμένα πάνε να ξεκάνουν.

Πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Αγνή
17-04-2011 @ 18:00
αν και υποψιάζομαι πως το έγραψες συμβολικά
δεν μου άρεσε καθόλου..
συγγνώμη
χώρια που τα μυρμήγκια έχουν καταπληκτικές
κοινωνίες και ακόμα δεν γνωρίζουμε πώς τις
οργανώνουν, με πιά απίθανα όργανα συνεννοούνται
μεταξύ τους γιά τις λειτουργίες του καθενός..
Αγνή
17-04-2011 @ 18:25
με ποιά (διορθώνω)
και προσθέτω πως είναι όμως
περίτεχνα γραμμένο ::smile.::
ptoumassis
18-04-2011 @ 00:31
Τα λογοτεχνικά έργα δεν χρειάζεται ν' αρέσουν πάντα, ούτε ν' αρέσουν όλα και φυσικά ούτε σε όλους. Εκείνο που κάνει σημαντικά τα λογοτεχνικά έργα είναι το ότι σε "προκαλούν" να ενδιαφερθείς γι' αυτά! Να τα διαβάσεις με πραγματικό ενδιαφέρον και να σού κάνουν "κάτι" μέσα σου. Δεν έχει σημασία αν αυτό είναι θετικό ή αρνητικό και επίσης ο δημιουργός του έργου μπορεί αυτό να επιδιώκει τελικά. Εγώ στην προκειμένη περίπτωση περιέγραψα ένα αληθινό γεγονός.

Παναγιώτης Τουμάσης

Υ.Γ.: Εύστοχο και χρήσιμο για μένα το σχόλιό σου, Αγνή. Σε θέξω κοντά.
genikos
19-04-2011 @ 05:26
μου άρεσε ο συμβολισμός του - μυρμήγκια, εργάτες της θλίψης...
ptoumassis
20-04-2011 @ 10:30
Ευχαριστώ όλες και όλους για τα σχόλιά σας... Πράγματι, ο φίλος που σχολιάζει με το όνομα genikos έχει βρει μια σημαντική παράμετρο που με κράτησε για να γράψω αυτό το ποίημα. Αυτό, φίλε μου, το είχα συνεχώς μέσα στην σκέψη μου γράφοντας. Ένα πικρό συναίσθημα που έβγαινε από την σκέψη αυτή, με βοήθαγε να φτάσω στην τελευταία τελεία........

Παναγιώτης Τουμάσης
Αφροδίτη Γιαννάκη
30-07-2013 @ 15:35
Στείλ' το στον Μαχαιρίτσα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο