| |
Κάποτε είχα"αετού φτερά", "επέταγα" ψηλά
στ'ουρανού το διάφανο το γαλανό του χρώμα
μ'ευρήκαν"βόλια" στην καρδιά, απανωτά πολλά
τη δύναμή μου έχασα κι έπεσα στο χώμα .
Προσπάθησα να στυλωθώ, τα"φτερά"μου να ισιώσω
και την πυγμή μου θαρρετά στη χούφτα να"κρατήσω"
μ' επήρε απο κάτω η κούραση, μ' έκανε να ενδώσω
όλες μου τις προσπάθειες να τις παρατήσω....
Μα η φλόγα μέσα μου"έκαιγε", μ' έκανε να φουντώνω
τη λάμψη απο το βλέμμα του να θέλω ν αντικρίσω...
αέρα να αναζητώ ,ήλιο, πνοή και οξυγόνο ......
"αγίασμα"απο τα χείλη του να θέλω να τα φιλήσω .
Στον άνεμο ένα μου"σ'αγαπώ" δίνω να του το πάει
ψιθυριστά να του το πεί, στην πόρτα όταν φτάσει
την ανατολή η αγάπη του να ξέρει πώς κοιτάει
μ ένα γλυκό χαμόγελο, η μοναξιά να σπάσει .
"Και τα φτερά των αετών, κάποτε χαμηλώνουν
ας πέταγαν αγέρωχοι στα μήκη του ουρανού
απο τα χιόνια τις βροχές φαίνεται πώς κρυώνουν
ψάχνουνε να κουρνιάσουνε σε πρόποδες βουνού" .
....@....
17-04-2011
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
