| |
Μια μέρα, με έστειλε στην πόλη ,για να προμηθευτώ απ τον βοτανολόγο και φαρμακοτρίφτη Αλεξέι Μπαζμένωφ, σαφρόν αλλά και βοτάνια , που τα χτυπούσε με μανία στο γουδί του, βάσει των συνταγών που μου υπαγόρευε ο Γκριγκόρι ,τις οποίες έγραφα εγώ ,μιας κι εκείνος δεν σκάμπαζε από γραφή μα και ανάγνωση. Εκείνη την ημέρα, είδα μπόλικο κόσμο, να διαβάζει με μεγάλη προσοχή αλλά και ανείπωτο τρόμο,μια επιγραφή αναρτημένη στην κολώνα φωταερίου , «Η Α.Μ Ο ΤΣΑΡΟΣ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΙΩΝ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ,ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ,ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΟΠΛΑ !».Ένοιωσα τότε τα πόδια μου να μ εγκαταλείπουνε, καθώς όλοι αυτοί οι ρακένδυτοι έπρεπε να προετοιμαστούνε για το μεγάλο σφαγείο που τους περίμενε στο μέτωπο. Αφού προμηθεύτηκα τα φάρμακα, επισκέφτηκα τα στενοσόκακα της Αγίας Πετρούπολης, ώστε να νοιώσω από κοντά την ψυχολογική κατάσταση του δουλοπάροικου λαού ,που υπέφερε τα πάνδεινα μέσα στην φτώχια, κάτω απ το απάνθρωπο καθεστώς των Τσάρων και των Βογιάρων που το στήριζαν.Σε μια γωνιά κάποιος κρατικός υπάλληλος, ήδη κούρευε γουλί τους υποψήφιους φαντάρους, ώστε να παρουσιαστούν καθωσπρέπει στα στρατόπεδα τους. Πιο πέρα, «πηγαδάκια»,με γέρους γριές αλλά και γυναίκες με μικρά παιδιά στην αγκαλιά ή στα σπλάχνα τους, σταυροκοπιόντουσαν μέσα σε κλάματα.
Ένοιωσα τόσο βρώμικος και ποταπός μέσα στο λευκό ράσο μου, όταν με παρακάλεσαν κάποιοι να τους ..ευλογήσω. Πανικοβλήθηκα στ αλήθεια και άρχισα να τρέχω αλλόφρων προς το μεγαλομπουρδέλλο ,τα ανάκτορα. Ο ακατανόμαστος με περίμενε στο τεράστιο κρεβάτι του ολοτσίτσιδος ,έχοντας μόλις ξεχαρμανιάσει ,μέσα σε μια «καθωσπρέπει» μεγαλοκυράτσα πόρνη.«Τι έγινε Γραμματικέ και χάθηκες, έλα στο κρεβάτι να πάρεις και σύ ένα μεζέ τώρα που είναι ακόμα ζεστός», χαχάνισε συγκρατώντας με τα κιτρινισμένα του δόντια το φελλό μιας σαμπάνιας που μόλις είχε ανοίξει, για τα πηδηχτοεπινίκια του. Εκείνη τότε δείχνοντας μου τη γλώσσα της ξεδιάντροπα ,πήρε την κατάλληλη «πόζα», περιμένοντας την καλοσκοπευμένη «εισβολή» μου. Τότε εγώ γεμάτος αηδία, του πέταξα κατάμουτρα τη μεγάλη χάρτινη σακούλα με τα βοτάνια, σπεύδοντας στη συνέχεια να κλειστώ στο μικρό μου δωμάτιο . Όμως δεν κρατήθηκα και πίσω απ την κλειστή μου πόρτα και ουρλιάζοντας σαν μανιακός του φώναξα,«Ιερόσυλε ,έξω ετοιμάζεται να χυθεί αίμα κι εσύ μόνο το πήδημα έχεις στο μυαλό σου?». Εκείνος τότε ,πετάχτηκε σαν ελατήριο απ το κρεβάτι και άρχισε να μου χτυπάει την πόρτα με μανία βρίζοντας με χυδαία.«Βρε ξεβράκωτε του κερατά, αν δεν ήμουνα εγώ ,ακόμα θα ψωμολύσσαγες !Γραμματικούς θάβρισκα όσους ήθελα, αλλά διάλεξα εσένα να πηδάμε τις μεγαλοπουτάνες παρέα, το ξέχασες?».Τα λόγια του είχανε μεγάλη δόση αλήθειας, αλλά στην πορεία ,όταν τον έζησα από πολύ κοντά, κατάλαβα πως είχα να κάνω μ ένα διαβολοκαλόγερο. Ένα στυγνό και σιχαμερό εκμεταλευτή, που δεν ήξερα στ αλήθεια, εν ονόματι ποιού Θεού τα κατάφερνε να θεραπεύει και να γίνεται απαραίτητος στον κόσμο . Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και δεν του απάντησα. Εκείνος αφού κουράστηκε πιά να με βρίζει, έσπευσε να συνεχίσει το σεξουαλικό του παιχνίδι μ εκείνη την μεγαλοπόρνη της αριστοκρατίας.Ετσι έμεινα και πάλι ξάγρυπνος,!Την άλλη μέρα μας κάλεσε ο Τσάρος ,να παραβρεθούμε στην τελετή της «ευλογίας των όπλων» απο τον Πατριάρχη, στον σιδηροδρομικό σταθμό, λίγο πριν την αναχώρηση των πρώτων φαντάρων για το μέτωπο.
συνεχίζεται
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
