| |
εκείνη η Ανάσταση
Μεγάλο Σαββάτο Ανάστασης ημέρα,
της άνοιξης ντροπαλή κι ευγενική αχτίδα
μοσχοβολούσαν τα κεριά και τ΄άγρια κρίνα,
τ΄αναστάσιμα κουρτίζαν μαντολίνα,
μια νύχτα θεϊκή αντάμα με μια ελπίδα.
Τα παιδιά με τις καθάριες φορεσιές τους
κοιτούσαν μ΄αγωνία τις καμπάνες,
της νόνας τους ανέμιζαν ευωδιαστές λαμπάδες,
παπούτσια με πρωτόγνωρη γυαλάδα,
ασπροντυμένα μωρά κρατούσανε οι μάνες.
Μεσ΄στα μεσάνυχτα ουράνιος, θεσπέσιος, ο ύμνος,
ο αναστάσιμος , που κάθε αγάπη είχ΄αναστήσει,
μάτια δακρύβρεχτα και χέρια ανοιγμένα,
χείλη που ενώθηκαν κι αηδόνια σαστισμένα,
να κρύβουν με τις φτερούγες τους τη φλόγα να μη σβήσει.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΘΟΣ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
