| |
| | Εξοδούχος |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Κάθε που βγαίνεις άδεια, σε κουράζει
και ράκος επιστρέφεις στο κελί σου.
Ω, τι θα βρεις να πεις στους συγγενείς σου,
στην αδερφή, στη μάνα… Βάρος μοιάζει.
Αλλιώτικα καθείς τους σε κοιτάζει
κι αλλάζει την κουβέντα του μαζί σου.
Μέχρι κι η πολυθρόνα που βουλιάζει,
ίδια σε τυραννά με το σκαμνί σου.
Οι γείτονες περνούν και κάνουν χάζι
και λένε στα παιδιά τους: «Συνετίσου,
μην καταντήσεις σαν κι αυτόν στη ζωή σου,
είν’ άθεος· σ’ εκκλησιά κερί δε βάζει».
Συ παριστάνεις πως δε σε πειράζει,
μήτε και τους ακούς με την ακοή σου.
Κι αν η κεραία σου τούτα τα διαβάζει,
δεν τα διαβάζουν – εύχεσαι – οι δικοί σου.
Φεύγεις, πίσω να πας, το δάκρυ στάζει
κι αισθάνεσαι πως είχες τη γιορτή σου.
Σε κοντινήν οδό φτάνεις, γνωστή σου
κι η Μάρω την κουρτίνα της μεριάζει.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
21-04-2011 @ 05:41 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ::love.:: | | ptoumassis
21-04-2011 @ 05:51 | Καλό Πάσχα Λυδία, καλό Πάσχα σε όλες και σε όλους!... Εγώ θα μείνω Αθήνα κι ίσως ανήμερα να πάω μια βόλτα στο εξοχικό μου στην Νέα Μάκρη. Αυτό όλο κι όλο. Α, και η μαγειρίτσα, που την λατρεύω. Όταν πετύχει η μαγειρίτσα, τύφλα να 'χει το ποίημα!... (Εε, αστειεύομαι βέβαια ή μάλλον μισοαστειεύομαι!).
Παναγιώτης Τουμάσης | | αντικλείδι
21-04-2011 @ 06:16 | Καλή Ανάσταση Παναγιώτη με υγεία και χαρά !!!
Πρόσεξε και την μαγειρίτσα με μέτρο ... ::razz2.::
Το ποίημα σου είναι για μένα ιδιαίτερο , μάλλον
γράφεις ιδιαίτερα , μου αρέσουν πολύ όσα γράφεις ...! ::wink.:: ::love.:: | | Αγνή
21-04-2011 @ 08:50 | κι αισθάνεσαι πως είχες τη γιορτή σου
εξαιρετικό
| | aridaios
21-04-2011 @ 10:07 | ::up.:: ::rock.:: ::theos.:: | | Denis
21-04-2011 @ 12:43 | Προσποιείσαι... Είναι πικρή του κόσμου η καταλαλιά κι η καταφρόνια... Κι ακόμα πιο πικρή, των συγγενών η ανοχή... Ευτυχώς που υπάρχει και μια Μάρω, να σε δεχτεί, όπως είσαι, και ν' απαγκιάσεις κοντά της... ::sad.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
