Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131918 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιστροφή
 
Όταν επιστρέφεις στο τοπίο της επιθυμίας
μία όμορφη φαντάζεσαι, μικρή Σαντορίνη.
Όταν επιστρέφεις, ξέρεις πάντα τι θέλεις...
Μόνο...
Μόνο η θάλασσα, ποτέ δεν ξεντύθηκε
το γαλάζιο της φόρεμα.

Όταν επιστρέψεις και βρεις
ρημάδι τ' όνειρο και το σκυλί σου ψόφιο
μην κλαψεις
μόνο πάρε ό,τι αιχμαλώτισε ο καθρέφτης
ένα κλαδάκι αγκορτσιάς
ένα βαζάκι θλίψη
πάρε ό,τι άντεξε στην Ιεροτελεστία της Φθοράς
και τακτοποίησέ τα με ευγένεια
στα κατώγια της ψυχής:
εκεί τα κοράλια και τις φυσαλίδες
πιο μέσα το Αντίο, τους ροδώνες
και στην πιο σκοτεινή γωνιά
απόθεσε ασφοδελούς, σύρε την αυλαία
και φύγε...
φύγε, μόνο
μόνο μην κλάψεις και ξεχάσεις
μόνο βάδισε σαν κάποιον που του έκλεψαν
το πανωφόρι του στη παγωνιά και τρέμει... μα βαδίζει.
Ήταν βλέπεις τα χρόνια δίσεχτα
κι ήταν η αγάπη λίγη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αργία μήτηρ πάσης δημιουργίας
 
aridaios
21-04-2011 @ 08:34
::up.:: ::rock.:: ::theos.::
Αγνή
21-04-2011 @ 08:45
αν ήταν φίλε μου να βρω το σκύλο μου ψόφιο
θα έκλαιγα πολύ που τον παράτησα και κάθε
φορά που θα το σκεφτόμουν θα ξαναέκλαιγα.
θυμήσου τον Άργο μοναχά...
επειδή μίλησες πως ήταν η αγάπη λίγη......


θαυμαστά γραμμένο εντούτοις...
ΑΜΦΙΛΥΚΗΣ
21-04-2011 @ 13:24
Συνήθως παρατάμε ή μας παρατάνε αυτούς - οί που αγαπάμε - νε! Διαφορετικά δε θα υπήρχεδυστυχία!
διαφωνείς Αγνή;
Και συνήθως, για τον έναν τουλάχιστον, η αγάπη είναι σχεδόν πάντα, λίγη!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο