| |
Προφητικό
Ο άνεμος κουβαλάει αμαρτίες αιώνων στα μέρη μας.
«Της δε επιθυμίας αφαίρει»* , του Πυθοκλή όμως
γιατί η δική μου νύχτα είναι μεγάλη και αιμορραγεί
αφού έμεινα εμβρόντητος, σαν την παρθένα
που βρέθηκε μπροστά σε αίγαγρο τρανό και τρόμαξε
βλέποντας, στο τέλος του απείρου να χάσκει
ο γκρεμνός του θανάτου.
Πώς να λαθέψω με τέτοια σιγουριά;
τι να φοβηθώ που έχασα νωρίς τα πάντα
– έστω κι αν κάτι χάσεις, χάνεσαι –
γι’ αυτό κι ελπίζω να βρω τ’ ανέλπιστο.
Τόσο σύντομος ο βίος των αγίων τσαρλατάνων!
που μόνον οι προικισμένες εταίρες
– κερνώντας κρασί το Σατανά –
μπορούν να υποψιαστούν τι χάνεται χαμογελώντας
σε μάτια λαθρεπιβάτες και πειρατικά δεμένα.
Ο άνεμος κουβαλάει αρμύρα αιώνων στα χρόνια μας
τη στοιβάζει στην εξώπορτα της Νύχτας, αν χρειαστεί
ο πληγωμένος ν’ αποκτήσει συνείδηση με γενναιότητα
και τόλμη κρυφή.
*Από την επιστολή του Επίκουρου προς τον Ιδομενέα: «… αν επιθυμείς να κάνεις πλούσιο τον Πυθοκλή μην του δίνεις πε-ρισσότερα πράγματα παρά ελάττωσε τις επιθυμίες του.»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
