| |
| | Χώρα του νότου |  | | | Και για να μη λέω μόνο για τους αλαζόνες ΗΠΑτικούς, πολλά χρόνια παλιότερα είχα γράψει αυτούς τους στίχους, αφιερωμένους στους Έλληνες που ζουν με τη λεγόμενη Μεγάλη Ιδέα. | | |
Στα δάση του βορρά, κάποια φωνή μιλά
με λέξεις άγνωστες σε γλώσσα ξεχασμένη,
και γύρω απ' τη φωτιά, σκιές να κυνηγά
μια άλλη σκιά τυφλή και μαυροφορεμένη.
Βροντή στην αστραπή, μια δύναμη ιερή
χρυσίζει και αργά στο δάσος κατεβαίνει,
αγγελική μορφή, αρχαία και ζωντανή,
μέσα απ' τις στάχτες της γυρνά που ήταν θαμμένη.
Στη γαλανή ματιά και στη λευκή θωριά
κάθε σκιά με δέος μένει πετρωμένη,
σα φάντασμα γλιστρά, γελάει δυνατά,
αγγελική μορφή μα και δαιμονισμένη.
#
Βλέπω θολά ήδη τον πρώτο στρατιώτη
δίπλα στη μάνα του που κλαίει το χαμό του
θεές θρηνούνε την ανέσπερη νιότη
στο παραμύθι αυτό για μια χώρα του νότου.
#
Στα αστέρια του βορρά γράφεται μαγικά
ένας χρησμός παλιός και μισοξεχασμένος,
δικαίου μνήμη ξυπνά, να τρέχει αρχινά
στο άλογο πάνω ο βασιλιάς μαρμαρωμένος.
Στις λίμνες του βορρά το αθάνατο κυλά
νερό που γύρεψαν πολλοί χωρίς να βρούνε,
στα γόνατα η σκιά, το πίνει και μιλά
όρκο βαρύ, μόνο όσοι αξίζουν να σωθούνε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ftx , f(x) , heretiq , gaizkin , epsilon_xi_76 , Ευτύχης Χαιρετάκης | | | |
|
grekaki
22-06-2009 @ 03:11 | ::smile.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
