| Αγάπησα μα η αγάπη χάθηκε
μες στου μυαλού μου τα σκοτάδια.
Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι,
ξυπνώ κι είναι η ζωή μου άδεια.
Ανάβω φως να πνίξω το σκοτάδι
μα άδικα θαρρώ, το ρεύμα ειν κομμένο
κι έτσι περιμένω να φέξει το φεγγάρι
μα κι αυτό είναι στη χάση του .
Φαίνεται πως η ελπίδα μου ξεχάστηκε
στις κρύες σκέψεις του μυαλού μου.
Μα την βλέπω μια τόση δα φλόγα είναι αναμμένη
και προσμένει τα χέρια της ψυχής μου
τα χέρια της ψυχής μου να την πιάσουν!
Θαρρώ πως η ανάσταση δεν έφτασε ακόμα
μα όσο βλέπω τη φλόγα της ελπίδας, θα γελάω
και για μια άλλη πιο όμορφη ζωή
ξανά μα ξανά θα πολεμάω...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|