| |
Εφυγε ενα βραδυ
δεν αντεξε
το μαρακι μου
το ανοιξιατικο μου
μυρωδατο ανθος μου.
Δεν αφησες μια σταλα
λουλουδι ανθισμενο μου
εστω ενα αγκαθι
μια τρυπα να μου κανει.
Ενα μικρο σημαδι
να λεει πως εισαι εδω.
Ο κηπος
πως μαραθηκε
στολιδακι μου
εσμιξαν γιναν ενα
στο χωμα πατημενα
τα παραπονεμενα μου.
Μια Θαλασσα
ο καμπος μου
πως εγινες
μαραμενε μου
ποτε θα πιεις κι εμενα
ριζα να κανω εσενα.
Μια μελισσα
βασιλισσα
πως εγινε
μελι να βρει σε σενα
στον τελευταιο πηγεμο
ζωη φερνει σε μενα.
Φυγε κι οπου σε παει τραβα
κι ανθισε
μελενια
σου φερνει ο Μαης βοτανα
πλατυφυλλα ροδοφτλλα
στεργιωματα απλωμενα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
