Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αιμοσταγείς Δρυοκολάπτες
 δηλαδη ρε παιδια τωρα ειναι ποιημα αυτο;
 
Έχτισα μιάν Ακρόπολη
για να σκεπάσω τις μεθυσμένες ακρίδες
και το βασίλειο τους.
Ξημέρωσε πάλι στα δυτικά της πόλης,
μα τίποτα δεν άλλαξε.

Πόσο σε βαριέμαι, να ήξερες, και πόσο σε θυμάμαι.

Η φωτογραφία σου κατέληξε να είναι οίκτος
και μιά ματιά που τρέχει να σωθεί.
Περασμένα μεσάνυχτα,
απλές οι λέξεις,
ανάπαυση επιτέλους.

Πόσα σφιγμένα χείλη θα περιμένεις ακόμη να μιλήσουν.

Το τσιμέντο είναι σκληρό,
αδιαφορεί,
διαλύεται κάποια στιγμή στο χρόνο.
Στην αχανή Κίνα βρήκα τον εαυτό μου
κι έχασα όλα τα υπόλοιπα.

Ψωνίζει η λύπη όνειρα και χαίρονται όσοι σβήνουν την αυγή.

Δεν σε λησμόνησα, να ξέρεις.
Πόσο πολύ θα ήθελα
να ήμουν μουσικός απόψε.
Βυθίσου στο άπειρο,
ξαναγίνε κερασιά κι αυτή την άνοιξη.

Πότε χαμογελούν όσοι κλαίνε; Μην ρωτάς, σου είπα, όταν ξέρεις.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
27-04-2011 @ 17:50
::lost.:: ::520.:: ::whist.::
monajia
27-04-2011 @ 18:10
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.............

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.............


::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
aridaios
27-04-2011 @ 18:57
Το τσιμέντο είναι σκληρό,
αδιαφορεί, ::blush.::

για να σκεπάσω τις μεθυσμένες ακρίδες
και το βασίλειο τους.

τι το ηθελες τοβασίλειο τους. ::cry.::

απλές οι λέξεις,
ανάπαυση επιτέλους. ::whist.::

zpeponi
28-04-2011 @ 00:19
χεχεχε ::naugh.::
zpeponi
28-04-2011 @ 00:33
la catastasion est tres apelpistique ::lost.::
ptoumassis
28-04-2011 @ 04:00
Ira, furor brevis est! Αυτό το πήρα από το Αστερίξ, αλλά μιας και γράφετε λατινικά εδώ πέρα, ε δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ.

Το ποίημα μού αρέσει. Έχει καταβολές από Ελύτη. Όταν ελευθερωθείς, θα έχει πιο πολλές καταβολές από εσένα.

Βρες την ποίηση, ξέχνα τον Ελύτη. Αιωνία του η μνήμη... Καλωσόρισες Ποιητή. Θα σε διαβάζω...

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
zanneiotisa
28-04-2011 @ 05:16
συμφωνω με zpeponi...!!!
peiraiotissa
28-04-2011 @ 05:34
Πόσο σε βαριέμαι, να ήξερες, και πόσο σε θυμάμαι.

Που είσαι βρε πεποΝίκο...χαθήκαμε!!!!!!!


la catastasion est tres apelpistique ....αυτό όλα τα λεφτά!!!!!!!!!! ::hug.::
Ναταλία...
28-04-2011 @ 05:47
Πότε χαμογελούν όσοι κλαίνε; Μην ρωτάς, σου είπα, όταν ξέρεις.

Ποιήμα η όχι εμένα μου άρεσε ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-04-2011 @ 08:42
Ψωνίζει η λύπη όνειρα και χαίρονται όσοι σβήνουν την αυγή.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Αγνή
28-04-2011 @ 10:36
ξαναγίνε κερασιά κι αυτή την άνοιξη...::theos.::

είναι

αλλά πού βλέπεις τις καταβολές από τον Ελύτη Παναγιώτη;
ALIROS
28-04-2011 @ 15:19
::angel.:: ::angel.::
νετη541
28-04-2011 @ 15:54
...εμένα μου κάνει κάτι σε σπανακόρυζο κουταλιού πάντως.... ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο