| |
Γλιστραν τα δακρυα καυτα...
παγωνουν με την ωρα
οπως το αιμα σ'αψυχο σωμα...
Στηνει παγιδες ο χρονος...
κι εσυ τρεχεις να γλιτωσεις...
στις οχθες του αφηνεις
σαρκες,στιγμες,ψυχες.....
πραγματα που δεν λειπυν σε κανεναν αλλον...
μονο σε εσενα....
τα παρασερνει η ληθη...
απο διπλα σου περναν,σαπιζουν μεσα στο νερο...
κι ομως σε χλευαζουν....
καθως οι πληγες ανοιγουν...
κι ας μην ματωνουν παντα....
ειναι η αισθηση του πονου
που ξεριζωνει την ψυχη σου....
Πισω απο κερινουνς ανθρωπους κρυβεσαι...
στις σκιες τους κρυβεις το σκοταδι σου...
και γινεσαι κι εσυ σκια...
αμορφη μασκα...
που δεν γνωριζει χαμογελο η δακρυ....
Ο φοβος ομως δεν βλεφαριζει ποτε....
κι η ανασα παγωνει στο στηθος σου....
που και που τολμας να σηκωσεις το κεφαλι
προς τα πανω...
χαζευοντας ενα κομματι ουρανου
που δεν σου ανηκει πια...
βαμμενο γαλαζιο απο τα φτερα των ονειρων μας...
ενα κομματι ουρανου που καποτε ανακαλυψαμε τυχαια....
Τιποτα απο αυτα ομως δεν ισχυει πια...ετσι...?
μονο εσυ υπαρχεις...
εσυ και μια τσαλακωμενη καρδια
καπου πεταμενη μεσ'την τσεπη σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
