Οταν θα τρεξεις μακρυα μου να σωθεις
προσεξε μονο μην διαλυσεις την ψυχη μου
δεν θελω μονη σου τουτο το βουνο να ανεβεις
σε θελω διπλα μου σε ολη την ζωη μου.
Επιπολαιοτητες μου λες κι εγω σου λεω υπεκφυγες
μα τι τα θες,σαν δεν τα θες
ολα γυριζουνε στο χθες
κι ολα για σενανε μιλουν και τραγουδανε.
Εισαι μια οαση
ζητω ακροαση
-τα ονειρα πως με ξεχνουν..-
Τα ονειρα πως με πονουν!
Ξεσκιζουνε τη σαρκα,βιαζουν το κορμι
Πιαστηκα παλι στης αγωνιας τη φακα,
γυρισε πισω να σε δω να μου γελας σαν πρωτα.
Οσα ξεστομισα δεν ητανε για πλακα.
