| |
| | Απώλεια |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Πέτα ψηλά, με τα φτερά σου, λευκό πουλί
κι αν δεις πολλά τα νέφη, βιάσου, λευκό πουλί,
βιάσου να πας και να γυρίσεις, στον ουρανό,
ό,τι αγαπάς να μη θρηνήσεις, το δειλινό.
Νύχτα βαθιά, νύχτα μεγάλη θα ’ρθει στη γη,
να ’χεις φωτιά και στο τσουκάλι να ’χεις φαγί,
τέτοια σφαγή κι οδύνη τόση, κόσμε φονιά,
κι αν έρθει αυγή, κι αν ξημερώσει· σ’ άλλη γενιά.
Έλα λοιπόν, το φως χαιρέτα, στερνή φορά,
στων αστραπών την κόψη πέτα και στην αρά
κι έμπα μετά, στο μαύρο σπήλιο για να κρυφτείς,
σβήσαν αυτά που τα ’χες ήλιο να ονειρευτείς.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
**Ηώς**
08-05-2011 @ 01:59 | Δεν ξέρω αν θα άντεχα να είχα γράψει κι άλλα, μέσα σε μόλις τρία χρόνια.................ΤΟ''ΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ...ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ....καλή μας μέρα Παναγιώτη! ::yes.:: ::hug.:: | | monajia
08-05-2011 @ 02:07 | ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΦΩΤΕΙΝΗ...ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ... | | ptoumassis
08-05-2011 @ 02:28 | Όχι, βρε παιδιά! Μια συλλογή τελείωσα μόνο... Τώρα θα την τρέξω σε εκδοτικούς οίκους. Όσο ζω θα γράφω...
Αχ, το μικρόβιο της ποίησης δεν καταπολεμάται ποτέ... Αν μού χαρίσεις ένα μπλοκ και ένα στυλό, είναι σαν να μού χάρισες ένα καινούργιο κομπιούτερ. Πώς να σταματήσω να γράφω;
Παναγιώτης Τουμάσης | | oneiropola
08-05-2011 @ 04:28 | Μπραβο Παναγιωτη ετσι !!! συνεχισε να μας χαριζεις ομορφες δημιουργιες με εκτιμηση Μιμη !!! | | αντικλείδι
08-05-2011 @ 06:35 | Παναγιώτη, έχεις περίσσιο χιούμορ κι αυτοσαρκασμό, μεγάλη υπόθεση !!!
Εύχομαι να προκόψεις κι άλλο και να δημιουργήσεις μια νέα συλλογή !!!
Είτε γίνουν τραγούδια, είτε όχι, εσύ θα έχεις κερδίσει την χαρά της δημιουργίας !!!
Στο επόμενο σχόλιο σου, δώσε και ζώδιο ... ::wink.:: ::devil.:: ::angel.:: | | sofiagera
08-05-2011 @ 07:12 | Πέτα ψηλά, με τα φτερά σου, λευκό πουλί
κι αν δεις πολλά τα νέφη, βιάσου, λευκό πουλί,
βιάσου να πας και να γυρίσεις, στον ουρανό,
ό,τι αγαπάς να μη θρηνήσεις, το δειλινό.
::up.:: ::up.:: ::up.:: Πετάγματα του νου και της καρδιάς... | | smaragdenia
09-05-2011 @ 02:25 | ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΝΕΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ.
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΕΝΑ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ, ΑΝ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΑΛΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥ............ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΣΕ ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ, ΜΕΤΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ.
Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙ.. ..............................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ptoumassis
15-05-2011 @ 03:40 | Λέω να συνεχίσω να μοιράζομαι ποιήματα μαζί σας! Με θέλετε; Με θέλετε; Χμμ, αφαίρεσα τα πεσιμιστικά μου λόγια που είχα κάτω απ' το ποίημα αυτό. Έτσι, έμειναν μόνο όσα απ' αυτά επαναλαμβάνετε στα σχόλιά σας, να με πλακώνουν... Χε, χε, πάντως εγώ ξανάρθα... Θα αναρτήσω κι άλλα ποιήματα εδώ, δε βαριέσαι... Η ζωή είναι απλή. Τραγούδι θέλει. Ποίηση θέλει. Όλα τ' άλλα έρχονται, όπως λέει και μια διαφήμιση στην τιβί...
Παναγιώτης Τουμάσης | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
