| |
Απουσία
Μες στην παλιά φωτογραφία
με μια θλιμμένη προσδοκία
ατενίζεις –
αχ, η ζωή να σου χαρίσει
όσα σου έχουνε στερήσει
πώς ελπίζεις.
Έχανες τη σημασία,
απούσα ήσουν στο παρόν
και ζητούσες την ουσία
σε μέρες άγνωρων καιρών.
Τόσα σου κρύψαν,
πολλά σου λείψαν,
δεν είναι όνειρο η ζωή
και την αλήθεια σαν δεχτείς, ναι,
πιο όμορφα θα ονειρευτείς.
Τόσα σου κρύψανε,
πολλά σου λείψανε,
δεν είναι όνειρο αυτή η ζωή.
Τώρα η ματιά σου κουρασμένη,
η ελπίδα, αποκαμωμένη,
έχει σβήσει –
αναπολείς το παρελθόν σου
σαν μια φυγή απ’ το παρόν σου,
σαν μια λύση.
Έμεινες στο παραθύρι,
δεν έμαθες να προχωρείς
και στου κόσμου το γεφύρι
βροχή και ήλιο να χαρείς.
Τόσα σου κρύψαν,
πολλά σου λείψαν,
δεν είναι όνειρο η ζωή
και την αλήθεια σαν δεχτείς, ναι,
πιο όμορφα θα ονειρευτείς.
Τόσα σου κρύψανε,
πολλά σου λείψανε,
δεν είναι όνειρο αυτή η ζωή.
Αφροδίτη Γιαννάκη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
