stixoi.info: Ποίημα με δυο σημειώσεις

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ποίημα με δυο σημειώσεις

Ποίημα με δυο σημειώσεις

Μια μέρα μέσα και μας έρχεται μια τρέλα,
κι αμέσως βγαίνουμε μια βόλτα μέσ' στην πόλη.
Φαντάσου τώρα την μητέρα σου που μένει
κλεισμένη σ' ένα δυαράκι χρόνια τώρα.

Μια σκοτεινή σιωπή του χρόνου που διαφεύγει.
Κυνηγημένος και με τρύπιο εισιτήριο.
Έλα Χριστέ και καν' το χέρι μονοπάτι,
φλέβα-ρυάκι για το φωτεινό σου αίμα.

Γυρίζω πίσω για να βρω χνάρια του χρόνου,
μ' άχρηστες σκέψεις στο μυαλό μου σταθμευμένες.
Μου δίνει ανάσες το χωριό μου ο Κάτω Θόλος,
με χίλιες-δυό ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

Βραδάκι κλαίω στο μπαλκόνι
για το χαστούκι τού πατέρα
και στο μικρό δωμάτιό μου
μπαίνω μαζί με το φεγγάρι
και με τα δάκρυά μου γράφω
ποίημα για μέγάλο πόνο.

Μια χιονοθύελλα στον Άγιο Βαρνάβα
και 'γω φαντάρος με χαμένο μονοπάτι.
Είχε το θάρρος μου χαθεί μέσα στο χιόνι,
στην ερημιά, στη σιγαλιά της άσπρης νύχτας.

Σημ.1.Καλοκαίρι του 1966 και το ποίημα που έγραψα,
είχε τίτλο "Μεγάλος πόνος"(για την προσβολή που
ένιωσα)..
2.Είχα βγει για να αλλάξω τους σκοπούς στο βουνό.Απέναντι η Χαλκίδα.Δεν φώναξα,
δεν ζήτησα βοήθεια.Υπήρχε κίνδυνος μεγάλος να πάω
σε εντελώς λάθος κατεύθυνση.Κάποια στιγμή είδα
το αχνό φως στον ηλεκτρικό στύλο που ήταν έξω από το Κ.Ψ.Μ.
και τέλειωσε η περιπέτειά μου.(Ιαν. πρέπει να ήταν, του 1978)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

26-29/12/2010


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κυριακάτικη πρωταπριλιά της Σταυροπροσκυνήσεως

αντικλείδι 09-05-2011 @ 12:22	Είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος κι αυτό βγαίνει στο συναίσθημα που πλαισιώνει ό,τι γράφεις ...! (σήμερα διάβασα παλαιότερες δημιουργίες σου) ...
αντικλείδι 09-05-2011 @ 12:20	Υπέροχη δημιουργία, έκλαψα ... http://www.youtube.com/watch?v=Egj-BNdi85Q
monajia 09-05-2011 @ 12:41	ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΩΣΤΑ..... ΕΥΓΕ.............................. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΠΡΙΛΗΣ 09-05-2011 @ 12:48	Κάποτε, πριν χρόνια , επειδή συνηθίζω να ευχαριστώ που με διαβάζουν, κάποια κυρία, εδώ, εγραψε ένα , ας το πω ποίημα, που έλεγε μέσα σε 4-5 στίχους συνέχεια την λέξη "ευχαριστώ',και κατάλαβα πως το έγραψε για μένα.Εκανα πως δεν κατάλαβα.Η ίδια κυρία(νεα από οσο ξέρω)ένα μήνα πριν μου είχε προτείνει και...συνάντηση για καφέ. λοιπόν, εγώ θα ευχαριστώ που και πού τους φίλους που είτε με σχολιάζουν είτε απλά με διαβάζουν.
aridaios 09-05-2011 @ 13:02	::love.:: ::rock.:: ::up.::
Ηώς 09-05-2011 @ 14:04	Είχε το θάρρος μου χαθεί μέσα στο χιόνι, στην ερημιά, στη σιγαλιά της άσπρης νύχτας. ::theos.:: εξαίρετη γραφή!
Ναταλία... 10-05-2011 @ 05:16	Πολύ ωραίο Κωνσταντίνε ::yes.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο