| |
του μυαλού τα υπόγεια
κάνω πάλι άνω κάτω
και συρτάρια αδειάζω
πούχουν μνήμες για πάτο
απ' του χρόνου το δίχτυ
ξεψαρίζω αλήθειες
μα η ζωή μου με σπρώχνει
σε παλιές μου συνήθειες
ότι βρίσκω το κρύβω
απ'τους άλλους κι εμένα
και του ονείρου τα λόγια
τάχω κόμπο δεμένα
μιά βροχή περιμένω
στου αιώνα τη ζάλη
ότι βρήκα να σβήσει
για ν'αρχίσω και πάλι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
