Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Από το σπίτι δε θα φύγω
 Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του
 
Από το σπίτι δε θα φύγω,
θα μένω πάντα στο σπίτι μου αυτό,
θα φεύγουν οι άλλοι, λίγο-λίγο
κι εγώ δε θα ’χω σε ποιον να κλαφτώ.

Καινούργια πρόσωπα θα μπαίνουν,
που σαν και μένα θα ζούνε, παλιά,
τα χούγια τους θα μ’ αρρωσταίνουν
και θα μ’ ασπρίζουν τα μαύρα μαλλιά.

Ω, φυσικά θα ’χω ένα μέρος,
κάποιο δωμάτιο στενό και μικρό,
εκεί θα καταφεύγω εγκαίρως
κι ίσως μια μέρα με βρούνε νεκρό.

Θα πρέπει ευκίνητος να γίνω,
να μην τσουγκρώ σ’ άτομα βιαστικά,
τ’ αφτιά στους τσακωμούς να κλείνω
και σ’ ό,τι δε μ’ αφορά, γενικά.

Να ’χω χαμόγελο κι ευγένεια,
να μην κοιτάζω ποτέ με θυμό,
τα φαγητά μαλαματένια
κι όπως – πιστέψτε με! – τα επιθυμώ.

Από το σπίτι δε θα φύγω,
δε μού περσεύουν καθόλου λεφτά,
πόρτες, παράθυρα θ’ ανοίγω
και στο μπαλκόνι θα βγαίνω σκυφτά.

Π.Θ.Τουμάσης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι.
 
ptoumassis
15-05-2011 @ 03:44
Χε, χε, ή μάλλον κού κου! Είμαι πάλι εδώ!!!

Με θέλετε; Εγώ σας θέλω! Σαν τους μουσικούς στον βυθιζόμενο Τιτανικό. Πήγαν να την κάνουν με ελαφρά, αλλά μετάνιωσαν (δεν έβρισκαν και βάρκα) και γύρισαν πίσω στην μπάντα!

Να βουλιάζεις μετά μουσικής... Τέλειο! Τέλειο!...

Ξαναγύρισα, ξαναγύρισα... Έτσι κάνω και στον έρωτα. Νομίζουν οι κοπέλες ότι τις άφησα, μα ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνό τους και είναι η ...αφεντιά μου... Άμα δεν βρίσουνε, καλά είναι. Τρώμε παγωτό στο Mall...

Παναγιώτης Τουμάσης
monajia
15-05-2011 @ 03:49
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ.....

::love.:: ::love.:: ::love.::
sofiagera
15-05-2011 @ 05:50
Από το σπίτι δε θα φύγω,
δε μού περσεύουν καθόλου λεφτά,
πόρτες, παράθυρα θ’ ανοίγω
και στο μπαλκόνι θα βγαίνω σκυφτά.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Σαν στο σπίτι μας..πουθενά!!!!!!!!
στίχος
15-05-2011 @ 06:51

...πέρα για πέρα αληθινό....και αλληγορικό......εξαιρετικό.... και με τη θλίψη που περιέχει υποδόριο χιούμορ...άψογο.....!!!!!!

και σε θέλουμε και καλώς ήρθες...!!!!
χρηστος καραμανος
15-05-2011 @ 08:57
Από το σπίτι δε θα φύγω,
δε μού περσεύουν καθόλου λεφτά,
πόρτες, παράθυρα θ’ ανοίγω
και στο μπαλκόνι θα βγαίνω σκυφτά.

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ............. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
15-05-2011 @ 09:09
::theos.:: ::love.:: ::up.::
sharon
15-05-2011 @ 13:55
Από το σπίτι δε θα φύγω,
θα μένω πάντα στο σπίτι μου αυτό,
θα φεύγουν οι άλλοι, λίγο-λίγο

Έξυπνο ! και πολύ ωραίο !
**Ηώς**
15-05-2011 @ 14:29
με Χριστινα...καλησπέρα Θανάση...ειναι στιχοκόλημα ..μην το συζητάς....
μην εγκαταλείψεις ποτέ...όσο αντέξουμε...ακούς;;;;; ::yes.:: ::rock.:: ::rock.:: με τρέλλα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο