| |
Η ηχώ της νύχτας κλονίζεται...
στο πλατύ-σκαλο της απουσίας...
άδειασαν οι τοίχοι...
άμορφες σκιές καπνού...
κυκλώνουν κατα-κόρυφα...
τα δάχτυλα εισχωρούν στο κενό...
ματώνουν...
πονούν...
χάνονται στ' ατσάλινο βελούδο...
η πορφυρένια κουβέρτα αρνείται...
αφιλόξενη...
παγωμένη...
ορός ζωής η μνήμη...
μάχεται στην κενή αρένα...
σφυρηλατείται...
ανάμεσα στο χθες...
στο τώρα...
στο χαρμόσυνο σάλπισμα...
της αυριανής ημέρας...
Ταλαντεύεται η ύπαρξη...
σαν έφηβη...
στον ανδριάντα μιας υπό-σχεσης...
αντλώντας μόνιμες "αιρέσεις"...
στις συν-εύρεσης το χαμόγελο...
στον δικό μας μόλο...
που θα σαλπάρουν αγκαλιά οι αισθήσεις...
χωρίς δια-κοπές...
χωρίς διαλείμματα...
στην φωτεινή λεωφόρο...
των ατίθασων ηδονών...
καλπάζοντας στο παιχνίδι των πόθων...
ακούραστα...
στην πληρότητα των ωκεανών...
αδιάφθορα...
για Σένα...
για Μένα...
στο ατσάλινο φτερούγισμα...
των λευκών μας Ψυχών...
Εδώ Αγάπη...
...
πύρινος όρκος...
...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
