| |
Ο ήρωας μας, γεννήθηκε στο Καστιλιάνικο Βιβάρ ,μίνι φέουδο του μπαμπά του Ντιέγκο Λαίνεθ μικρομεσαίου αριστοκράτη της κάστας των Ινφανσόνες,που ήτανε κολλητοί από γενιά σε γενιά, με την εκάστοτε εξουσία, εφοδιάζοντας την, με «εθελοντές» δια ζορίσματος.
Αντιθέτως η μάνα του ,δεν αναφέρεται ούτε κάν ποιά ήτανε, ίσως επειδή ανήκε στους μικροτσιφλικάδες «στεγνής τσέπης» Ιδάλγος, που κάθε λίγο και λιγάκι ξεσηκωνόντουσαν προκλητικά,κλείνανε τους δρόμους και ζητούσανε να μη πληρώνουνε διόδια όταν πηγαινοερχόντουσαν στα κτήματα τους, αλλά ούτε και φόρους,γιατί είχανε μείνει θεόστεγνοι.
Βαφτίστηκε στα ζβέλτα καθολικός ,μπας και το μετανιώσει και του δώσανε το όνομα Ροδρίγο Ντιάθ ντε Βιβάρ.Ο Ροδρίγο,από παιδί έπαιρνε τα γράμματα μόνο στα φροντιστήρια εκτός Σχολείου,γιατί έκανε συχνά σκασιαρχείο, πηδώντας τοίχους και μάντρες και στη συνέχεια μικρογκόμενες απ το κοντινό ιδιωτικό Σχολείο θηλέων «πιάστα κι άστα».
Όταν παραμεγάλωσε και χόρτασε το Σέξ, το έριξε στα κεφαλοκλειδώματα και στην κλωτσοπατινάδα ,τουτέστιν στις πολεμικές τέχνες.
Όταν τα κακάρωσε ο Φερδινάνδος ο Α, Βασιλιάς της Καστίλλης, και πάσης μισής Ισπανίας(την άλλη μισή την είχανε καπαρώσει, με το «έτσι θέλω», οι Μουσουλμάνοι Μαυριτανοί), τα καλόπαιδα οι τρείς Ινφάντηδες(διάδοχοι) του, Σάντσο , Αλφόνσο και Γκαρσία, έκριναν πως είχε έλθει η ώρα να χωρίσουνε τα τσανάκια τους,μετα από αναμεταξύ τους «Συμφωνία Κυρίων».
Ετσι ο Σάντσο καπάρωσε τα φιλέτα , Καστίλλη και βόρεια προάστια , ο Αλφόνσο τη Λεόν και τα νότια προάστια, ενώ ο πιο μικρότερος και πιο ριγμένος ο Γκαρσία ,την Αστουρία, και τα Δυτικά προάστια,μαζί με το ΧΥΤΑ .
Τα ανατολικά ,παραχωρήθηκαν μετα από συμφωνία και των τριών αδελφών , σε εταιρία ρίαλ εστέιτ,να τα πουλήσει σε υψηλές τιμές,σε ξένους επενδυτές,για λογαριασμό και των τριών.
Στις δυό αδελφές τους ,Ουρράκα κι Ελβίρα,αφήσανε τα κότσια, τουτέστιν τα Μοναστήρια με τα κατασχεμένα χτήματα τους,με τον όρο να μείνουνε άγαμες και παρθένες,φορώντας εφ όρου ζωής,ζώνες αγνότητας με διπλό λουκέτο και κλειδαριά ασφαλείας ,με επιχρυσωμένα καμπανάκια συναγερμού.Ο Σάντσο,που αναζητούσε κάποιον για τη θέση του «Αλφέρεθ» ,δηλαδή «σημαιοφόρου» για τη Βασιλική σημαία ,ώστε να την φυσάει όταν υπήρχε άπνοια,βρήκε στο πρόσωπο του Ροδρίγο ,τον πιο κατάλληλο ,λόγω του ότι είχε μακριές χερούκλες και σώμα μακρόστενο σαν κοντάρι.Πολύ σύντομα μάλιστα, τον έχρισε και προσωπικό του ιππότη, καθώς και αρχηγό της Βασιλικής του φρουράς .
Στην πρώτη μεγάλη μάχη που πήρε μέρος ο Ροδρίγο , έκανε με τα κρεμμυδάκια τον Εμίρη της Σαραγόσα,Αλ Μουκταντίρ,αλλά και τα πρώτα ξαδέλφια του Σάντσο ,δηλαδή τον Σάντσο της Ναβάρρας και τον Σάντσο της Αραγωνίας, που τα είχανε κάνει «πλακάκια» με τον Αλ Μουκταντίρ.Αυτή η μεγάλη μάχη. έμεινε στην Ισπανική ιστορία ως « Σαντσοφαγωμάρα»,γιατί σ αυτήν έλαβαν μέρος τρείς «Σάντσο».
Ετσι η Σαραγόσα, που ήτανε πόλη των Μαυριτανών,εντάχθηκε στο χτηματολόγιο του δικού του Σάντσο,που τάραξε στους φόρους και τα «απαγορεύεται», τους δύστυχους θεριακλήδες Μουσουλμάνους κατοίκους της.
Όμως τους λυπήθηκε τελικά κι έβγαλε ένα διάταγμα, όπου έδινε κάποια προνόμια σ όποιον Μουσουλμάνο θα πολεμούσε εθελοντικά με το Χριστιανικό στρατό του, με απαλλαγή από το φόρο της τζούρας ,δωρεάν κουπόνια μάσας στα συσσίτια κατοχής και δικαίωμα να φουμάρει το ναργιλέ του απρόσκοπτα, σ όλους τους τους Δημόσιους τεκέδες της πόλης.
Μετά επιτέθηκε στον αδελφό του ,Αλφόνσο ,που τα είχε βάλει με τον μικρότερο αδελφό τους και πολυριγμένο στην μοιρασιά,Γκαρσία ,αναγκάζοντας τον να βρεί άσυλο στους Μαυριτανούς Εμίρηδες της Σεβίλης, μέχρι να σπέυσει ο στρατός τού Σάντσο ,για να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Στη μεγάλη μάχη της Γκολπεχέρα *,μ επικεφαλής τον Ροδρίγο,τα στρατά του Σάντσο,βάλανε γκόλ στον Αλφόνσο και στους ιππότες του ,καθώς και στους Μουσουλμάνους συμμάχους του.
Εντω μεταξύ ,η φήμη του Ροδρίγο, έγινε γνωστή σ όλη την Ισπανία, μέχρι του σημείου οι Μουσουλμάνοι να του προσδώσουνε το προσωνύμιο «Ελ Σίντ», (στα Αραβικά Ελ Θίδ), δηλαδή ..«ο Μεγαλόμαγκας» ή κάτι παρεμφερές.
Όμως τα πράγματα χαλάσανε στη συνέχεια, όταν βρέθηκε τουμπανιασμένος ο Σάντσο, προφανώς δηλητηριασμένος(ήτανε της μόδας) από κάποιους ιππότες του, «υπηρεσίας ορισμένου χρόνου».
Ο Σάντσο τελικά τέζαρε ,χωρίς ν αφήσει πίσω του σπορά,νόμιμη ή παράνομη κι έτσι ο Αλφόνσο κληρονόμησε περιχαρής και το δικό του Βασίλειο ,με όλα τα εντός κι εκτός σχεδίου οικόπεδα.
Ο Αλφόνσο,παρα του ότι δεν χώνευε τον Ροδρίγο, που του είχε κάνει μεγάλη χαλάστρα στο εγγύς παρελθόν,τον κράτησε κοντά του, παντρεύοντας τον μάλιστα ,με την αριστοκρατική και μεγαλόμπουστη ,Δόνια Χιμένα του Οβιέδο.
Ο Αλφόνσο στη συνέχεια συνέλαβε μπαμπέσικα και,φυλάκισε τον ανεμοδαρμένο φυγάδα μικρότερο αδελφό του Γκαρσία ,τον οποίο στη συνέχεια «αυτοκτόνησε» στη φυλακή.
Φρόντισε βέβαια να υποβαθμίσει και τον Ροδρίγο και στην θέση του «Αλφέρεθ»,δηλαδή «σημαιοφόρου»,εβαλε κάποιον κοντόχειρα ,ζουμπά, και γλύφτη, ονόματι Γκαρσία Ορτόνιεθ.
Αυτό δεν μπορούσε να το αντέξει ο Ροδρίγο και πήγε με το μέρος των υποτελών στον Αλφόνσο Μαυριτανών ,γιατί ήτανε παιδιά τσίφτικα,μορφωμένα και φουμαδόρικα,αλλα είχανε και το δίκιο με το μέρος τους, καθώς ο υπερόπτης αντικαπνιστής Αλφόνσο, θέλησε να τους αυξήσει τον φόρο «τζούρας» και να καταργήσει όλα τους τα ναργιλέδικα προνόμια.
Στη μεγάλη μάχη υποτελών Μαυριτανών και στρατού του Ροδρίγο,ενάντια στον υπερόπτη Γκαρσία και των αντικαπνιστών ιπποτών του , στην Κάμπρα ,νίκησαν κατα πακέτο οι φουμαδόροι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι μ επικεφαλής τον Ροδρίγο .
Ο Γκαρσία κλείστηκε σε φυλακή καπνιστών και στη συνεχεία αφέθηκε ελεύθερος και βήχοντας, να επιστρέψει στο αφεντικό του.
Όταν λοιπόν μεταφέρθηκε σηκωτός στον αφέντη του Αλφόνσο ,με εγκαύματα και από τις κάφτρες των σέρτικων τσιγάρων των αντιπάλων του, κατηγόρησε ευθέως τον Ροδρίγο για το ξεσήκωμα των φουμαδόρων Μαυριτανών ,που είχανε σαν σύνθημα τους το «δεν πληρώνω», τουτέστιν για εσχάτη προδοσία.Στη συνέχεια βήχοντας ακατάπαυστα και χωρίς ρυθμό, λόγω παθητικού καπνίσματος , κλώτσησε αέρα αφιλτράριστος.
Αυτό δεν ,μπορούσε να το ανεχτεί ο Αλφόνσο και έδωσε την εντολή,να μη ξαναπατήσει στα χωράφια του ο Ροδρίγο,εκτός κι αν έκοβε το φουμάρισμα.
Όμως εκείνος έκανε ότι του καπνίσει και αφου πήρε την γυναίκα του και τις δίδυμε κόρες του, που εν τω μεταξύ είχε ξεπετάξει στο σάκα-τσάκα,μετα της μπουστερής Δόνιας Χιμένα,το έριξε στην αναζήτηση εργασίας στα πέριξ.
Όμως όπου χτυπούσε πόρτα Χριστιανικού κάστρου, υπήρχε η απαγορευτική πινακίδα «απαγορεύεται το κάπνισμα».
Ετσι λοιπόν, αυτός κι ο φουμαδόρικος στρατός του, πιάσανε δουλειά στους Μαυριτανούς, που αλληλοτρωγόντουσαν στις διαδοχές ,όπως και οι «ευσεβείς» Χριστιανοί στο παρελθόν,βγάζοντας επιμελώς ο ένας τα μάτια του άλλου.
Τελικά ανακηρύχτηκε κι από εκείνους «εθνικός ήρωας», μιας και τους φίλιωσε και ένωσε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους φουμαδόρους, με Χριστιανούς και Μουσουλμάνους αντιφουμαδόρους.Για να μη τα πολυλογούμε,κατόρθωσε ν απελευθερώσει τη νότια Ισπανία ,από τους πιο επικίνδυνους εισβολείς,που είχανε σπεύσει να εκμεταλλευτούνε την αλληλοφαγωμάρα των ομοθρησκών τους Μαυριτανών ,δηλαδή τους τραχείς Βερβερίνους, και να γίνει κυρίαρχος της Βαλένθια και των περιχώρων της.
Τεζάρισε στο κρεβάτι του από μια απλή γριπούλα και όχι μετά από κάποιο τραυματισμό σε μάχη με τους Βερβερίνους, ούτε τον δέσανε αποθαμένο πάνω σε κάποια σέλλα ,ούτε τον περιφέρανε σαν τον επιτάφιο,ώστε να πάρουνε δρόμο οι εισβολείς (όπως μας τον παρουσίασε το Χόλυγουντ)
Ο χαρακτήρας του στο να μη πολιτεύεται και να υπερασπίζεται το δίκιο των αδύνατων, ανεξαρτήτως φυλής χρώματος και θρησκείας, τον κατέστησε «θρύλο», (άσχετο με τους γαύρους),στις ψυχές των απλών ανθρώπων της εποχής του.
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
