| |
Στρώνω στο θάνατο λευκό σεντόνι
το παράπονο με πιάνει και ματώνω
έξω η μέρα βρέχει κι είσαι μόνη
κι εγώ τα λάθη μου ξανά πληρώνω
Μου είχες πει πως πάντα θα ελπίζεις
κι εγώ γελούσα ο τρελός
τώρα τι θες και τα θυμίζεις;
μ' έχει ξεγράψει κι ο θεός.
Είχες για μένα πάντα μια ζωή
μα η ζωή μου έγινε κομμάτια
τώρα ακούω μόνο μια φωνή
κι έχω του χρόνου τα σημάδια.
Είναι αργά για λόγια και συγνώμες
τώρα τα λάθη μου πληρώνω
μέσα στα μάτια ζουν οι εικόνες
και κάθε μέρα εγώ ματώνω.
Ήθελα μόνο δυο λόγια να σου πω
μία συγνώμη κι ένα δάκρυ
μια ιστορία μ' ένα άστρο μοναχό
και μια στιγμή στου νου την άκρη.
Εγώ θα φύγω αφού το θέλεις
στην ερημιά θα κάνω συντροφιά
μα ένα πράγμα να το ξέρεις
είναι σκληρό να ζεις στη μοναξιά.
Έκλεισα πίσω τη ζωή και είπα φεύγω
κι είχα τα χέρια μου γροθιές
ξέρω καλά πως αυτό δεν το αντέχω
και πως θα ζω μια ζωή με ενοχές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
