| |
Πηρα τους δρομους μοναχος
στον ωμο το μπουζουκι
κι ενα καραβι βασανα
πιαδευουνε το νου
ενα μπουζουκι ολο το βιος
μ αυτο παντα γυριζω
και για στρωμα οπου βρεθω
μια τρυπια κουρελου
--------------------------------------------
Μια κουρελου πολυχρωμη
της μανας μου υφαδι
παντα μ αυτη πορευομαι
κι αραζω καθε βραδυ
----------------------------------------------
Με μια πενια στο τριχορδο
τα βασανα περνανε
και οταν παιζω τα ξεχνω
αυτα που με πονανε
και της αγαπης ο καημος
το στηθος σαν τρυπαει
γλυκαινει ευθυς με μια πενια
και παυει να ποναει
--------------------------------------
Αχ της αγαπης ο καημος
δε βγαινει απ το νου
μαζι τον κουβεντιαζουμε
εγω κι η κουραλου
και το μπουζουκι απο κοντα
μιλαει με τον καημο
και βγαζει αναστεναγμους
μαζι μ ενα λυγμο
---------------------------------------
Μια κουρελου πολυχρωμη
της μανας μου υφαδι
παντα μ αυτη πορευομαι
κι αραζω καθε βραδυ
--------------------------------------
Τι να τα κανω τα λεφτα
τα πλουτη τα παλατια
αν η αγαπη ειν απιαστη
ολα ειναι κοματια
καλυτερα το τριχορδο
χωρις καμια αλλη εγνοια
και στη μασχαλη η κουρελου
θυμιζει τη φιλενια
----------------------------------------
Πανω σ αυτη την κουρελου
το πρωτο το φιλι μας
με τη φιλενια δωσαμε
και αρχισε η ζωη μας
μα αρχισε και τελειωσε
χωρις να τη χαρουμε
γι αυτο κρατω το τριχορδο
αφου μαζι δε ζουμε
---------------------------------
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
