| Η νυχτα παλι αναμετρα οσα της πηρες αστρα και τα κρυψες εκει μακρια στις λησμονιας τα καστρα
πικρο παραπονο αρχινα και εχει βαρυ το ζαλο
αναθεμα σε κοπελια που πηρες τα αστρια μου
και τα ριξες στην λησμονια να καιγεται η καρδια μου
σου δινω την καταρα μου κακο να βρεις μεγαλο
μες στην μικρη σου την ζωη μην ευτυχησεις αλλο
να δωσει μοιρα χτυπημα το ριζικο λαχταρα
να σε προδοσει εκεινος που αγαπας να σα αρνηθουν οι φιλοι και της φτενης σου της γενιας να σβησει το καντηλι
γιατι απο μανα στερησες καημε μου!! τα παιδια της τα εκρυψες στην λησμονια και καιγεται η καρδια της
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|