Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132750 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το αυτονόητο
 
Κάτω από το κρεββάτι
έκρυψα το παιδί,
άνοιξα την πόρτα
όσο μια ώρα

έφυγαν οι πεταλούδες

Πάνω στο τραπέζι
άφησα ένα κομμάτι ψωμί,
έσβησα το κερί
και κάθησα να σκέφτομαι

έφυγαν οι πεταλούδες

Επέρασεν η ώρα, βράδιασε.

Έγειρα στο πλάι,
μ' όση είχε απομείνει
φώναξα

έφυγαν οι πεταλούδες
το φεγγάρι αρνείται
να ξαναζήσει τόση θλίψη.

Ξύπνησε το παιδί
άπλωσε τα χέρια
κι αναφώνησε

μάνα
οι πεταλούδες

τι κι αν δεν έχουν χρώμα
έχουν φτερά ακόμα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
05-10-2005
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!! Τα σεβη μου!
ΚΥΜΟΘΟΗ
05-10-2005
Καλημέρα και ευχαριστώ...που με διαβάζετε...
annaΤi
05-10-2005
Τ αυτονόητο... ν' αντέχεις στην θλίψη.... :-) Ωραία η θαλασσινή...
EKI
05-10-2005
Μάνα οι πεταλούδες πετάνε χωρίς χρώμα.......δεκαετία 60......... ασπρόμαυρο.......Μάρθα Βούρτση και Βασίλης Καίλας...........Πάντως όντως είναι πανέμορφο.........ελπίζω να σε γνωρίσουμε στη βραδιά παστουρμά που διοργανανώνει η ʼννα........
επισκέπτης
05-10-2005
Πολύ καλό!
olga
05-10-2005
Με τον Γιώργο...
Ίμερος
05-10-2005
με τον Γιώργο κι εγώ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο