| |
| | Ο εξόριστος της ταράτσας |  | | |
Ο σκύλος στην απέναντι ταράτσα κούνησε την ουρά του γεμάτος χαρά, όταν είδε το αφεντικό του να μπαίνει στην αυλή.
Περίμενε σίγουρα να γίνει κάτι.
Να πάει βόλτα, να του φέρει φαί, οτιδήποτε…
Όταν δεν συνέβη τίποτα, απελπίστηκε!
Εγώ συνέχισα να πίνω το φραπέ μου στο μπαλκόνι, κοιτώντας τις μοτοσικλέτες μου στο γκαράζ.
Αν κάπνιζα, σίγουρα θα άναβα ένα τσιγάρο.
Δυστυχώς το έκοψα από παλιά.
Σκέφτηκα ότι ο σκύλος είναι μια ανώτερη ύπαρξη, αφού μπορεί και αγαπάει, ελπίζει και απελπίζεται κάθε μέρα.
Αν ήμουν εγώ ο σκύλος θα τον είχα φάει…
Σιγά την απώλεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν είναι η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά ! | | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
24-05-2011 @ 17:03 | Με τον κύριο του σκύλου,
αγανάκτησες,λεβέντη,
εγώ όμως,με το σκύλο,
που δεν τρώει τον αφέντη.
::hug.:: | | Αγνή
24-05-2011 @ 17:58 | ::rock.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
25-05-2011 @ 01:13 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ALIROS
25-05-2011 @ 01:27 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: καλημέρα | | monajia
25-05-2011 @ 01:53 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | στίχος
25-05-2011 @ 08:43 |
...εξαιρετικό κείμενο................αλίμονο στα απανταχού ανυπεράσπιστα πλάσματα................!! | | nea xrysi
25-05-2011 @ 13:50 | Περίμενε σίγουρα να γίνει κάτι.
Να πάει βόλτα, να του φέρει φαί, οτιδήποτε…
Όταν δεν συνέβη τίποτα, απελπίστηκε!
::sad.:: ::cry.::
Με στίχο!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
