Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269635 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έρωτας πλατωνικός
 Για όσους τον έρωτα αγάπησαν και όχι τους ανθρώπους !!!
 
Μου φαίνεται πως στο κελί μου πάλι κλείστηκα
κι η πένα μου ασήκωτη πως μοιάζει,
μα το χαρτί στα μάτια με κοιτάζει
και μου θυμίζει να σου γράψω, πως ορκίστηκα.

Με θάρρος περισσό κατάφερα κι οπλίστηκα.
Την πένα μου σαν πούπουλο σηκώνω.
Σαν στο χαρτί τα γράμματα ξαπλώνω,
νομίζω πια, πως έτσι αποφυλακίστηκα.

Λεύτερος τώρα, πάνω στις λέξεις ταξιδεύω
κι έτσι τη μοναξιά μου καταλύω.
Μα, σαν σε πλησιάζω, παραλύω.
Τον δρόμο για τον γυρισμό έντρομος γυρεύω.

Μόνο στη σκέψη, στις λέξεις να σε συναντήσω,
μετέωρα τα λόγια μένουν πάλι.
Δειλός, σκυφτό κρατώντας το κεφάλι,
προτίμησα στο κελί μου πίσω να γυρίσω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Ποταμιάνος
25-05-2011 @ 01:34
Λεύτερος τώρα, πάνω στις λέξεις ταξιδεύω
κι έτσι τη μοναξιά μου καταλύω.

Πολύ καλό
::yes.:: ::yes.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
25-05-2011 @ 02:23
::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
25-05-2011 @ 02:53
Με θάρρος περισσό κατάφερα κι οπλίστηκα.
Την πένα μου σαν πούπουλο σηκώνω.
Σαν στο χαρτί τα γράμματα ξαπλώνω,
νομίζω πια, πως έτσι αποφυλακίστηκα.

ΩΡΑΙΟΣ..........................

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
25-05-2011 @ 06:23
Πολύ καλό ::yes.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
25-05-2011 @ 09:10

...εξαιρετικό.................!!!!
αντικλείδι
25-05-2011 @ 10:59
Θαυμάσιο !!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο