| |
Σαν τον ακροβάτη
σε τεντωμένο σχοινί πάνω βάδισα
όταν για αγάπη
να σου μιλήσω πήγα και ναυάγησα
κάθε μου κομμάτι
στο χάρισα αλόγιστα και ράγισα
άφησέ μου κάτι
τώρα που τα φτερά μου καταμάδισα
Σα μεταξένοι θησαυροί απ' τα παλάτια σου
πριγκήπισσά μου είναι αυτά τα πράσινα τα μάτια σου
να ήταν η νύχτα ακουμπισμένη στο κεφάλι σου
και τι δεν θα 'δινα εγώ να μ' είχες για φεγγάρι σου
Σ' είδα μονοπάτι
και να σε περάσω αποφάσισα
ήσουν όμως δάκρυ
πάνω σου τις ελπίδες μου χαράμισα
έκανα στην άκρη
τα μάγια σου επάνω μου εμφάνισα
βγήκες σαν απάτη
έκανες να φύγεις μα δεν σ' άφησα
Σα μεταξένοι θησαυροί απ' τα παλάτια σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
