| |
την ωρα που πόνεσες
δάκρυα ποταμι στα αυλακια του μιαλου σου..
Μαζεψα τα δακρυα σου ενα ενα και λουστηκα απο αυτα..
ξαχνωντας μια συμπονια μια συνχωρηση..
κυνηγημενος και μοναχικος ετρεχα στους δρομους..
χωρις να νιαζομαι
το που και το γιατι..
Σ'εψαχνα αναμεσα στο πληθος των αδιαφωρων ανθρωπων..
γιατι μου λειπες..και η απουσια σου μ'εκανε να λιωνω σαν το αναμενο κερι..και να φτανω στον θανατο και ακομα να σ'εχω στην σκεψη σου..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
