| |
το λατρεψα το χαος
στο σκοταδι βυθιστηκα
στην παρανοια
στον τρομο του παιχνιδιου
στο μυαλο του αλλου εαυτου
η ψυχη μου ποτιστηκε με λατρεια για δοξα γιατι
δεν αξιζα
δεν αξιζα
δεν αξιζα
και γι αυτο
πονουσα
πονεσα
ποναω
Αγκαθι η τελειοτητα
μανια εμμονη σωματοφυλακη
λιμνη ο ποθος μου για σενα
κρυσταλλινος αντικατοπτρισμος
η καρδια μου
τα δακρυα μου παγος
με τα οποια αναψες φωτια
Λυσε τα μαγια
Δως μου αγαπη
Λυσε τα μαγια
κανε παλατι τα ονειρα μου
Λυσε τα μαγια και παρε την καρδια μου
Λυσε τα μαγια
τα χερια μου τραβα
μην τυχει κι αγγιξω το χαος ξανα
στον αδη δε θελω να φτασω μετα
Λυσε τα μαγια και βρεξ τα σκοταδια
με φως απλετο
γαληνιο
ουρανιο
αιωνιο
θεικο.....
παλι δειλιασα .
τη στιγμη που αποφασισα
πως σε ποθω
οπως τα κυτταρα την ενεργεια για να ζησουν
εκει σε εριχνα στου μυαλου την παλη
στων συναισθηματων τη φυγη
στην αδικη δικαιωνιση
των πρωτογονων πρωιμων ψυχισμων.....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
