| |
Με ποιόν θα πάς και ποιόν θα αφήσεις ;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Με ποιους θα πάς και ποιούς θα αφήσεις
ποιούς θα αρνηθείς και με ποιους θα ζήσεις
(Γιώργος Περού- Δύο κόσμοι)
Τα μάγια της ελληνικής επιτυχίας και της οικονομικής ανάκαμψης λύθηκαν .Η πικρή αλήθεια είναι γνωστή σε όλους. Βουλιάζουμε και δεν υπάρχουν ναυαγοσώστες για το φιλί της ζωής. Φτάσαμε περίγελοι στην Ευρώπη και οι ειρωνείες των ΄΄φίλων΄΄ περί πραγματικών εγγυήσεων( που το ελληνικό κράτος οφείλει να δώσει για να πάρει τα μετρητά είναι πλέον τα ελληνικά εδάφη και τα ελληνικά μνημεία)πονανε. Ο Παρθενώνας είναι κάτι που μπορεί να πουληθεί; Είμαι περίεργη όταν ο Ομπάμα παίρνει τα δανεικά του μιλάνε το ίδιο; Του ζητάνε τα ίδια;
Ο κύριος Παπανδρέου καθυστερημένα τρέχει τώρα για βοήθεια και αναζητεί την λαϊκή συναίνεση. Τα τελευταία 30 χρόνια δύο ήταν αυτοί που μας πλησίασαν. Δύο μας ζάλισαν τον έρωτα με κούφιες υποσχέσεις. Εμείς αποδοκιμάζουμε και τις δύο τις προτάσεις Η διχόνοια και η ντροπή μας έκαναν να προβληματιστούμε. Βρισκόμαστε ,σαν χώρα και σαν λαός μπροστά σε ένα σταυροδρόμι και δεν ξέρουμε τι να αποφασίσουμε. Αργά καταλάβαμε ότι οι μπλε και πράσινες προτάσεις δεν ήταν τόσο διαφορετικές. Και στις δύο τις περιπτώσεις οι χαμένοι ήμαστε εμείς.
Τι αποφάσεις να πάρουμε όταν διαπιστώνουμε, καθημερινά, ότι έχουν αποφασίσει για εμάς χωρίς εμάς για το ΄΄καλό΄΄ μας. Και οι μπλε και οι πράσινοι που μας σώζουν ,τόσα χρόνια ,μας φλόμωσαν στο ψέμα. Μας παραπλανήσανε με τις δήθεν καλές προθέσεις τους. Μας χάιδεψαν ,τα αυτιά με ΄΄επιτυχίες΄΄ στην ελληνική οικονομία και τώρα μας επιρρίπτουν και ευθύνες ότι δεν καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τρέχουν να μαζέψουνε τα ασυμμάζευτα. Τα λεφτά που υπήρχαν έκαναν φτερά αλλά όχι από το 2009 αλλά πολλά χρόνια πριν. Πόσο θα συρρικνώσουμε το δημόσιο τα λιγοστά του αποθέματα; Ο κόσμος τόσο της Βαρκελώνης αλλά και της Ελλάδας που βγήκε ,αυθόρμητα στους δρόμους, δείχνει έμπρακτα ότι βαρέθηκε πια να είναι έρμαιο στο πολιτικό παιχνίδι. Τελείωσαν τα ψέματα και έχει καταλάβει ότι τόσα χρόνια τον κορόιδευαν. Οι απογευματινές συγκεντρώσεις των ανθρώπων τείνουν να ενταχθούν στην καθημερινότητα της πόλης και αργά ή γρήγορα θα βρουν θέση στην πολιτική ατζέντα, εκτός και αν εκφυλιστούν εκ των έσω-είναι κάτι που συμβαίνει σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Οι «Αγανακτισμένοι» πολίτες θα είναι και σήμερα στους δρόμους και αύριο και μεθαύριο.
Ο Γ. Περού σωστά παρουσιάζει τους δισταγμούς και το δύσκολο της απόφασης μιας κοπέλας που ΄΄πολιορκείται΄΄ από δύο κόσμους δηλαδή δύο νεαρούς. Έφτασε η στιγμή του ΄΄ γάμου ΄΄ και τα μάγια λύθηκαν . Τελικά δεν ήταν τόσο διαφορετικοί και ο λαός σαν μία αλλοτινή κοπέλα διστάζει: με ποιους θα ζήσει και ποιους θα αφήσει;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
