| |
Παρέα με την παπαδίτσα
Μια παπαδίτσα κολυμπάει στο ποτήρι μου.
Την βγάζω και στα δάχτυλά μου την αφήνω.
Κάνει τις βόλτες της στο πάνω μέρος του χεριού μου.
Της δίνω χρόνο , την αφήνω πρώτα να στεγνώσει
κι ύστερα να πετάξει στον απέραντό της κόσμο .
Έχει στεγνώσει μα δε λέει να πετάξει.
Ίσως αγάπησε τα χέρια μου και δεν θέλει να φύγει.
Στο τέλος την αφήνω στο περβάζι του μπαλκονιού και προχωράει.
Να πω είναι μικρή και δεν ξέρει ή δειλιάζει να πετάξει?
Μα τότε πως βρέθηκε να κολυμπάει στο νερό του ποτηριού μου?
Περνά η ώρα και την βλέπω σταματημένη στο μάρμαρο.
Τώρα και πάλι προχωράει , πάλι στέκεται.
Αφού έτριβε τα χεράκια της , τώρα την βλέπω κάνει δοκιμές,
με τα φτερά της που εμφανίζονται κάτω από το κέλυφος.
Τρέχει, βγάζει τα φτερά, τα ξανασκεπάζει.
Δεν ήρθε φαίνεται της απογείωσης η ώρα ακόμη.
Αφήνω κάθε λίγο το βιβλίο ΠΟΙΗΜΑΤΑ του Νερούδα
(εκδόσεις Τολίδη). Αχρονολόγητο, γιατί συνήθεια έχω,
να βάζω την χρονολογία της αγοράς ενός βιβλίου,
άρα είναι βιβλίο που αγόρασα πριν το '1983.
Και τώρα έχει θρονιαστεί σε ένα χαντζαπλάστ
που είναι κολλημένο στο περβάζι εδώ και πολύ καιρό.
Άντε επιτέλους πέταξε βρε παπαδίτσα ...
Στο παρελθόν , όσες στα χέρια μου βρεθήκαν παπαδίτσες ,
πέταξαν γρήγορα. Εντάξει έχεις βραχεί μεσ' στο νερό,
μα τώρα στέγνωσες στον τόσο δυνατό ήλιο της 2ας Μαϊου.
Την παίρνω στον δείκτη του δεξιού χεριού μου, στην κορυφή επάνω,
ανοίγει τα φτερά , είμαι βέβαιος πως θα πετάξει , σχεδόν πετάει,
αλλά τα κλείνει πάλι. Δύο προσπάθειες μα δεν πετάει τελικά.
Αρχίζει πάλι με τα χέρια της να τρίβει
το πρόσωπό της και τα πόδια της.
Την αφήνω πάλι στο περβάζι.
Και τελικά σκαρφάλωσε στην εσοχή του κάγκελου ,
εκεί στον ίσκιο τώρα κάθεται .
Μου φαίνεται δεν θα τη δω να πετάει.
Η φύση πανηγυρική σε περιμένει, παπαδίτσα,
αλλά εσένα σε ζάλισε ο δυνατός ο ήλιος καθώς φαίνεται.
Άραξες τώρα εκεί στον ίσκιο.
....Μετά από μία ώρα περίπου βγήκα στο μπαλκόνι ,
αλλά η παπαδίτσα είχε φύγει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
2/5/2011
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
