| |
[I][align=center]Μπρός στη φωτιά που σβήνει διαρκώς
Μπρος στη ευτυχία που πλανιέται.
Την άκουγε σιωπηλός τη δυστυχία
να σέρνεται,
τού’παν πως ήταν ντυμένη ομορφιά.
Ταίρι του σκοταδιού.
Παιδί της χαράς.
Αδελφή της γνώσης.
Μάνα των ημερών του.
Έκρυψε το πρόσωπό της η άτιμη
κι αυτός χαρίστηκε στης συνέπειας την αλήθεια.
Κούφια ιδέα η αναγνώριση.
Λύγισε το είναι του
μπρος στο είδωλό του.
Τι κι αν σφάλισαν τα μάτια του
ο Νους ακόμα βλέπει
τις ίδιες πληγές να αιμορραγούν
σε νικητές και νικημένους.
Τι άραγε βαραίνει περισσότερο;
Η ελπίδα;
Ο φόβος;
Ξεψύχησε μπρος στην φωτιά που σβήνει διαρκώς.
Ξεψύχησε μπρος στην ευτυχία που αλητεύει.[/align][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
